ଶ୍ରୀରାଧା

ଚଞ୍ଚଳ ନୟନେ ଅଞ୍ଜନ ବଂଶୀ

ଡୋଳା ଦୋଳି ଯାଏ କେଶବ କଞ୍ଚି ।

ପାଦରେ ନୂପୁର ଅଳତା ଜବା

ପଦ୍ମ କଢି ଜିଣି ଅଙ୍ଗୁଳି ଶୋଭା ।

ନାଲି ବିନ୍ଦୁ ଟୋପା ବଣ ବକୁଳ

ପିପିଲିକା ଦେଖିବାକୁ ବ୍ୟାକୁଳ ।

ବାଜେଣି ନୂପୁର ଅଳତା ଜିଣି

ମନଲୋଭା ଦୃଶ୍ୟ ମନକୁ କିଣି ।

ଗୋପୀ ମଧ୍ୟେ ଶ୍ରୀରାଧା ମୋହିନୀ

ଅଳଙ୍କାର ଫିକା ତା' ରୂପ ଜାଣି ।

ହା କୃଷ୍ଣ ହା କୃଷ୍ଣ ଦିବ୍ୟ ତା ସ୍ଵତ୍ତା

ମହିମା ଅପାର ପ୍ରେମ ତା' ଗୀତା ।

ମହୀ ମଧ୍ୟେ ପ୍ରେମ ଉଦାହରଣ 

ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ନିଷ୍ପାପ ମଧୁ ବରଣ ।

କୂଳ ବଧୂ ସିଏ ବ୍ରଜ ର ଗୋପୀ

କୃଷ୍ଣ ଭଜନ ତୃଷ୍ଣା ସେ ତପୀ ।

ସୁନ୍ଦର ସୁଶୀଳା ସୋମ୍ୟା ସୁଆଭା

ସର୍ବ ଗୁଣେ ସର୍ବକୃଷ୍ଟ ସୁଶୋଭା ।

ନୂପୁର ଝଙ୍କାରେ ନୃତ୍ୟ ଦୁର୍ବାରେ

ବଂଶୀ ସ୍ଵନେ ପଦ ତାଝୁମ୍ ଧରେ ।

ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ଆହେ ଗୋପୀର ଶ୍ରେଷ୍ଠ

ଧନ୍ୟ ପ୍ରେମ ଭକ୍ତି ଚିତ୍ତେ ଅଭିଷ୍ଠ।