ଶୋଇ ପଡିଲ ସବୁ

ଦି'ଦିନର ତୁମ ନାରାବାଜି ସବୁ

ବନ୍ଦ୍ ହୋଇଲକି ଆଜି ।

ଦେଶପ୍ରେମ ତୁମ ବିପ୍ଳବର ନିଆଁ  

ଲିଭିଲାକି ଭାଇ ତେଜି ।।

କୋଡ଼ିଏ ବରଷ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ

ଦେଖିଛି ଏପରି କଥା ।

ଭାଇ ମାେ ଯବାନ ନିତି ମରୁଛନ୍ତି

କ୍ଷଣେ ଭୁଲୁ ତାଙ୍କ କଥା ।।

ଖାଲି ଯେ ମାେ ଦେଶ ଯବାନ ଲଢିବ

ସଦା ମାତୃଭୂମି ପାଇଁ ।

ଆଉ ଯେତେ ସବୁ ସନ୍ତାନ ମାଆର

ଚେଇ ଶୋଇ ଅଛ କାଇଁ ।।

ତଥାପି ତୁମର ଭାଂଗୁ ନାହିଁ ନିଦ

ଶୋଇଛ ପଡି ଖଟରେ ।

ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥେ ସଦା ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଲ 

ଭାବ ଦେଶ କଥା ଥରେ ।।

କାଦ ନେଶା ଗୁଣ ଗଲା ନାହିଁ ତୁମ

ସ୍ବାଧୀନତାର ବି ପରେ ।

କେତେ ଦିନ ଆଉ ଏମିତି ନେଶିବ

ବାର ବାର ସେହି ଘରେ ।।

ଭାଙ୍ଗ ସେହି ଘର ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ପାର

ପଡିନି ଏବେ ମଥାରେ ।

ନ ଭାଙ୍ଗିଲେ ଦିନ ଏମିତି ଆସିବ

 ଶୋଇବା ମୃତ୍ୟୁ ଶେଯରେ ।।

ଖଟି ଖାଅ ନୀତି କାଟି ପିନ୍ଧ ଧୋତି

ଛାଡିଣ ବିଦେଶୀ ଦ୍ରବ୍ୟ ।

ଉତ୍ପାଦନ କର ସ୍ୱଦେଶୀ ଦରବ

ଭାରତ ହୋଇବ ଭବ୍ୟ ।।