ଶୀତ ସକାଳ

ଶୀତୁଆ ସକାଳ ଭାରି ବଢିଆ 

ଲାଗୁଅଛି ଟିକେ ଟିକେ ଶୀତୁଆ ।

ଦେହରେ ରଖିବା ଶୀତ ବସନ

ନିଆଁ ପୁଆଁଇବ ହେଉଛି ମନ ।

ଶିଶିର ପଡିଛି ଘାସ ଉପରେ

କି ଶୋଭା ଦିଶୁଛି ମୁକୁତା ହାରେ।

ବାସ ମହକାଏ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି

ସୁରୁଜ ଉଇଁଲେ ମୁରୁଜ ଢାଳି ।

ପୂରୁବ ଆକାଶ ଦିଶେ କି ଶୋଭା

ହରଷ ଆଣିଲେ ରବି କି ଅବା ।

ଶୀତୁଆ ଖରାରେ ବସିବା ଆସ

ଶୀତ ଛାଡି ମନ ହେବ ଉଲ୍ଲାସ ।

ସୁଲୁ ସୁଲୁ ହୋଇ ବହୁଛି ବାଆ

ଧରଣୀ ହସୁଛି କି ସୁଖେ ଆହା ।

ପାଚିଲା ଧାନରେ ହସୁଛି କ୍ଷେତ

ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣୀ ବିଜେ କି ସତ ।

ଚାଷୀ ଭାଇ ମନ ହୁଏ ଉଚ୍ଚାଟ

ମନ ଆନନ୍ଦରେ କରୁଛି ନାଟ।

ଧାନ କଟା କଟି କରି ଆଣିବ

ବରଷକ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ସଞ୍ଚିବ।

ଶୀତୁଆ ସକାଳ ହୋଇଛି ବୋଲି 

କରମ ନକରି ବସନି ଖାଲି ।

ସକାଳୁ ସକାଳୁ ପକ୍ଷୀ କାକଳି

ଶୁଭୁଛି ଶବଦ ପଡେ ଉଛୁଳି ।

ମନ୍ଦିରେ ଶୁଭଇ ଘଣ୍ଟି ଶବଦ 

ମନଟି ଆମର ହୁଏ ଆନନ୍ଦ ।

କେବେ କେବେ ଯଦି ବରଷା ଆସେ

ଆହୁରି ଶୀତୁଆ କରି ଦିଏ ସେ ।

ଥଣ୍ଡା କାଶ କଫ ଦେବ ଏ ଶୀତ

ଶରୀରକୁ ଉଷ୍ଣ ରଖ ସତତ ।

ଶୀତୁଆ ସକାଳୁ ଶୀଘ୍ର ଉଠିବ 

ମାଣବସା ଗୁରୁବାର ଆସିବ ।

ଝୋଟି ପକାଇବ କରି ଯତନ

ପିଠାପଣା ପର୍ବ ଆସିଲା ଜାଣ।

ଆଗକୁ ଆସିବ ଶାମ୍ବ ଦଶମୀ

ସକାଳ ସ୍ନାହାନ ମାଘ ସପ୍ତମୀ ।

କୁହୁଡି ସକାଳୁ ଆସୁଛି ମାଡି 

ଖରା ଆସିଗଲେ ଯିବ ସେ ଛାଡି।

ଶୀତ ଆମ ମିତ ସକାଳ ତାର

ଶୀତ ଆଗମନ କଲା ପ୍ରଚାର ।