ଶେଷ ଦେଖା

ତେବେ ଚାଲ

ଯିବା ଆଜି ପ୍ରିୟ ତୁମେ ଆଉ ମୁଁ

ଏଇ ବିବର୍ଣ୍ଣ ସଂଧ୍ୟାରେ ଶେଷ ସାକ୍ଷାତ ପାଇଁ..!

ସହରର ପୂର୍ବଭାଗସ୍ଥିତ କଫିହାଉସ

ଯେ' ଆମ ଭାରି ପ୍ରିୟତମ

ଜାଣିଛ , ଅତୀତରୁ ଏଯାଏଁ ଆମ ଫେରିବା ପଥ ଚାହିଁ 

ତା' ଚାରିକାନ୍ଥ ବିମୁକ୍ତ ।

ସେଇଠି,ଗୋଟେ କୋଣରେ ଥୋଇଦେବା

ଯାବତ୍ ନିନ୍ଦା ଅପବାଦ ପଦ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ମୁଖୋଟା

ଆଜି ସଂଧ୍ୟା କେବଳ ଆମର

ଆମ ଇତିହାସ ସ୍ମୃତି ଚାରଣ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜୀଇଁବା କାରଣ ।

ଜାଣିଛ, ଅଂଧାରର ଗାଢ଼ତା ଜଳର ତରଳ୍ୟତା ଅଗ୍ନିର ଧର୍ମ ପରି ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ତା' ପାଦଦେଶରେ ଗୀତ ଗାଉଥିବ ଆମାଜନ୍

ବଂଶୀ ବାହୁଥିବ ଉତ୍ତରା ପବନ

ଓ ନୃତ୍ୟରତ ଭସାମେଘ ଆଢୁଆଳର ଇର୍ଷାଳୁ ଗଗନ ।

ତାଙ୍କୁ ଭେଟିବା, ଯଦିଓ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ଵେ ବାସ୍ନାୟିତ ସୁସ୍ୱାଦୁ ବ୍ୟଞ୍ଜନ

ଆମେ କିନ୍ତୁ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଛୁଇଁବାନି କିଛି

ଆଜି ଆମ ପାଖେ ଏଇ କେଇ ଘଡ଼ି ସମୟ ହିଁ ତ ଅଛି, ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଭେଟିବା..।

ଭେଟିବା ଆଗରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବା ଜାଣିନେବା ନିଜକୁ

ସତରେ ସମୟ ଅଛି,ଆଜି ନିଜକୁ ଚିହ୍ନିବା

ଏ ମାନମୟୀ ସଂଧ୍ୟା ଦୁହିଁଙ୍କ ଆଖିରେ ହଜିବା ।

କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଭଲଭାବେ ଜାଣେ ୟୈ ଅନ୍ତିମ ସମୟ

ଶେଷ ଦେଖା ପରେ ମୁଠାଏ ଶୂନ୍ୟତା ହିଁ ଚିର ସାଇତା ଆମ ଭିତରେ ।

ଆସ ପ୍ରିୟ

ଶେଷତମ ଚାଲ୍ ଚଲେଇବା ଜୀବନ ଜିଇଁବାକୁ 

ବିଷଯୁକ୍ତ ବଳୟ ଭିତରେ ଶେଷଥର ହସିନେବା କଫି ଆଉ ବିସ୍କୁଟ,ପ୍ଲେଟ୍ ରୁ ସରିବା ପୂର୍ବରୁ ।