ସଦ୍ଗୁରୁ

ଆନ୍ତରିକ ଭାବେ ଶିଷ୍ୟ ର କଲ୍ୟାଣ

ସ।ଧନ୍ତି ଯେ ନିରନ୍ତର

ସଦଗୁରୁ ଭବାରେ ବାସ୍ତବ ଜଗତେ

ପ୍ରିୟ ସେହି ଶିଷ୍ୟ ଙ୍କର ।

ପ୍ରକୃତ ସଦ୍ଗୁରୂ ଖୋଜିଲେ ମିଳେ ନା

 ଶିଷ୍ୟ କୁ ଦେଇ ପ୍ରେରଣା

ନୀତି ଉପଦେଶ ସୁଶିକ୍ଷା ସନ୍ଦେଶ

ବିବିଧ ଭାବ ଚେତନା ।

ନାନା ପ୍ରକାର ରେ ବହୁ ତଥ୍ୟ , ତତ୍ତ୍ୱ 

ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପରମ୍ପରା

 ପ୍ରସାର ଓ ସଂରକ୍ଷଣ ରେ ଉତ୍ସ।ହ

ନବ ନବ ଉଦ୍ଧୀପନ। ।

ପ୍ରତିଭା ପାଣ୍ଡିତ୍ୟ ସାହସ ଶକତି

ଅର୍ଜ୍ଜନ କରିବାରେ ଯେ

ଅମାପ ଆହ୍ଵାନ ଦେଇ ମାନବୀୟ

ମୂଲ୍ୟବୋଧ କୁ ସମାଜେ ।

ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କରି ଅବିରତ ହିତ 

ଅର୍ଥେ ଘେନି ଅବତାର 

ପରିଚୟ ଧରି ବିଦ୍ୟା , ବୁଦ୍ଧି , ସିଦ୍ଧି

ନିମନ୍ତେ ଥାନ୍ତି ତତ୍ପର ।

ପ୍ରକୃତ ସଦଗୁରୁ ଭାବେ ତାହାଙ୍କୁ

ପୂଜନ୍ତି ସଭିଏଁ ଲୋକେ

ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧାର କରିଣ ସଂହାର

ବିଭାସିତ ଜ୍ଞାନାଲୋକେ । 

କରି ଚହଟାନ୍ତି ଦିବ୍ୟ ଚେତନା ର

ସୁମହାନ ଦିବ୍ୟ ଭାବ

ସେହି ହିଁ କଲ୍ୟାଣ ମୟ ସଦଗୁରୁ

ତାଙ୍କ ପୂତ ପାଦ ସେବ ।