ସାଥୀ

ଯେତେ ବୁଝାଇଲେ ମନ ମୋ ବୁଝୁନି

ଝୁରି ମରୁଥାଏ ତୁମକୁ 

କରିଚି ପ୍ରତୀକ୍ଷା ନିରନ୍ତର ସାଥୀ

ଆସିବ କେବେ ମୋ ପାଖକୁ ।

ବ୍ୟାକୁଳ ଜୀବନ 

ବ୍ୟାକୁଳିତ ମନ

ବ୍ୟାକୁଳ ଏ ନୟନ

ଦେଖିବାକୁ ଟିକେ ତୁମକୁ ।

ଅକୁହା ପ୍ରଶ୍ନ ଯେ ଉଁଙ୍କି ମାରୁଥାଏ

ମନରେ ମୋହର ଆଜି

କେତେ ବେଦନା କହି ମୁଁ ପାରିନି

ତୁମ ସମ୍ମୁଖରେ ସାଥୀ

କହିବି କି ନାହିଁ ଦ୍ବନ୍ଦରେ ପଡ଼ି

ନିଜକୁ ଦେଇଚି ରୋକି ।।।।