ସ୍ୱାର୍ଥରେ ବନ୍ଧା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜାତି

ମୋହମାୟାର ଏ ସଂସାର ।   ଗଢିଛ କିମ୍ପାଇଁ ଈଶ୍ୱର  ।।

ସ୍ୱାର୍ଥରେ ବନ୍ଧା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଜାତି ।  ମନୁଷ୍ୟ ରୂପେ ତା'ର ଖ୍ୟାତି । ।

ସମ୍ପର୍କ ନାମରେ କପଟ ।     ଧନସମ୍ପଦ ପାଇଁ ନାଟ  ।।

ସମ୍ପଦ ବେଳେ ସର୍ବସଖା ।    ବିପଦେ ନ ଦିଅନ୍ତି ଦେଖା ।।

ଧନୀକ ପାଏ ଯେ ଆଦର ।    ବଡିମା ଦେଖାଇ ତାହାର ।।

ସାହାଯ୍ୟ ପାଇବା ଆଶାରେ ।  ବାନ୍ଧନ୍ତି ଆପଣା ପଣରେ ।।

ଦୋଷକୁ କରି ଅଣଦେଖା ।    କରନ୍ତି ବନ୍ଧୁତାର ଭିକ୍ଷା ।।

ସମ୍ପଦ ନୁହେଁ ସ୍ଥିର କେବେ ।   ହରାଇଦିଏ କିଏ ଯେବେ ।।

ସମ୍ପର୍କ ପଡ଼ିଯାଏ ଫିକା ।    କାହାକୁ ନ ମିଳଇ ଦେଖା ।।

ଆଳ ଦେଖାଇ ହ୍ୱନ୍ତି ଦୂର ।   ଦେଖାନ୍ତି ବିଚିତ୍ର ବେଭାର ।।

କାହିଁକି ଏମିତି ବିଚାର  ।    ଖୋଜିଲେ ନମିଳେ ଉତ୍ତର ।।

ସ୍ୱାର୍ଥରୁ ମୁକତି କେମନ୍ତେ ।  ସୃଷ୍ଟିର ନାଥ କୁହ ମୋତେ ।।

କରୁଣା ରାଶି ଢାଳିଦେଇ ।   ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ବିନାଶ ଗୋସାଇଁ ।।

ନ ରହୁ କା' ମନେ କପଟ ।   ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ସମ୍ପର୍କ ଅତୁଟ ।।