ରୁମ୍ ଝୁମ୍ ସ୍ଵପ୍ନ

ଝୁଲିଛି ନିଆଁ ରଙ୍ଗର ପୁଳାଏ

ଆବେଗ ରୁମ୍ ଝୁମ୍ ହୋଇ..

ମହୁର ନୈବେଦ୍ୟ ସଜାଡ଼ି

ମଧୁପକୁ ରହିଛି ଅନେଇ..,

ସ୍ବପ୍ନକୁ ଝୁଲେଇଛି ଦୋଳି କରି

ଚେନାଏ ଖରାରେ..

ମିଠା ମିଠା କବିତା ଲେଖିଛି

କମନୀୟ ଗୋଲାପ ଏ

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ର ସବୁଜ

ଶିହରଣ ମେଳେ...

ହୃଦୟର ଦ୍ଵାର ଖୋଲି

ଦେଉଅଛି ଆଞ୍ଜୁଳାଏ

ଉଚ୍ଛ୍ୱସିତ ହସ,

ଜୀବନ କ୍ଷଣଭଙ୍ଗୁର

ବୁଦ୍ ବୁଦ୍ ସମ ଆୟୁଷ ତାହାର

ସେଥିପାଇଁ

ନାହିଁ ଅବସୋସ..!