ରଥରେ ଜଗା

ମନ୍ଦିରୁ ଆସି ବଡଦାଣ୍ଡରେ

   ଭଉଣୀ ଆଉ ଭାଇ ସାଥିରେ

ବସି ନନ୍ଦିଘୋଷେ ତୋର

   ତୁ ଏକା ଏକା ପଣ୍ଡା ସୁଆର ।

ଭଉଣୀ ତୋର ହଳଦୀ ମୁହିଁ

   ଯାଉଛି ଟିକେ ରହୁଛି ଚାହିଁ

କେମିତି ହବ ସୁନ୍ଦର

   ପାଶେ ଗୋଟେ ନାହିଁ ଭକତ ତୋର ।

ରଥେ ତୋର ରୂପ ଦେଖି

    ସବୁ ମନୁ ଭୁଲିଯାଏ

କଳା ମୁହେଁ ହସ ଟିକେ

    ହୃଦେ ଗାର ଟାଣି ଦିଏ ।

ବାମନ ରୂପେ ରଥରେ

   ସାରା ଜଗତକୁ ମୋହେ

ତୁ କରିବୁ ରଥ ଜାତ

   ମୁଁ ରହିବି ମୋର ଗୃହେ ।

ମନ ମନ୍ଦିରେ ରଥ ଗଢିବି

   ପୁଣ୍ୟ ନେତ୍ରେ ତୋର ରୂପ ଦେଖିବି

ଭାବରେ ମଜିବି ତୋର

   ଲୋଟିଯିବି ପ୍ରଭୁ ମୁଁ ତୋର ପୟର ।