ରଥେ ମୋ ପ୍ରଭୁ

ବରଷକେ ଥରେ ରଥ ଯାତରାରେ

ରଥେ ମୋ ପ୍ରଭୁ ବିରାଜି ;

ମାଉସୀ ଘରକୁ ବୁଲି ବାହାରନ୍ତି

ମନରେ ସରାଗ ତେଜି l

ପୁରୀ ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ନନ୍ଦିଘୋଷ ଚଢ଼ି

ରାଜକୀୟ ଠାଣି ମାରି ;

ବଡଭାଇ ସଙ୍ଗେ ବାହାରି ପଡନ୍ତି

ଗେହ୍ଲୀ ଭଉଣୀକୁ ଧରି l

ପୁରୀ ମହାରାଜା ପଣ୍ଡା ପଢ଼ିହାରୀ

ସମସ୍ତେ ଭୟରେ ଥରି ;

ରଥଯାତରାର କାମ କରିଯାନ୍ତି

ତିଳେ ବି ହେଳା ନ କରି l

କିଏବା ଜାଣିଛି ଭୁଲ କିଛି ହେଲେ

ଜଗା ତ ବୁଝିବ ନାହିଁ ;

କାହିଁକିବା ଏତେ ନେହୁରା ହେବେଯେ

ଟିକେ ଟିକେ ଭୁଲ ପାଇଁ l

ଜଗା ତ ଜଗା, ତା ଭକତ ପାଇଁ ବି

କ୍ଷମା ସେ କରେନି କେବେ ;

ଭକତ ଖୁସିରେ ଖୁସି ହୋଇଯାଇ

ଆନନ୍ଦେ ରଥେ ବିରାଜେ l

ଦାଶିଆ ହେଉବା ସାଲବେଗ ହେଉ

ସଭିଙ୍କୁ ନିଏ କୋଳେଇ ;

ନନ୍ଦିଘୋଷ ଛାଡି ବାଲିରଥେ ବସେ

ଭକତର ମାନ ପାଇଁ l

ଭକତ ତା ପାଇଁ ଜୀବନ ଠୁ ବଳି

ଭକ୍ତିରେ ବନ୍ଧା ପଡ଼ଇ ;

ସେଥିପାଇଁ ଆଜି ବଡ ଦାଣ୍ଡେ ବିଜେ

ସଭିଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ l

ହେ ଜଗତ ନାଥ ଭକତର ନାଥ

ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ ;

ଏତିକି ମିନତି ହେ କରୁଣା ପତି

ସଦା ମନେ ବସିଥାଅ l