Library
Profile
ରଜନୀଗନ୍ଧା
ରଜନୀଗନ୍ଧା
ଶୁଭ୍ର ବଦନା କମନୀୟା ପାଖୁଡା
ଶୁଭ୍ରକାନ୍ତି ଶୋଭାରେ ଅପରୂପା
ସୃଷ୍ଟିରେ ତୁ ଅଦ୍ବିତୀୟା
ନିଶୀଥର ଘନ ଅନ୍ଧାରରେ
ଦୃଷ୍ଟି ଅଗୋଚରେ ଥିଲେ ବି ଫୁଟି
ମହକରେ ମହକାଇ ନେଉ ଆକର୍ଷି
ଟିକି ତନୁରେ ତୁ ଅତୁଳନୀୟା
ନିଜେ ନିଜ ପରିଚୟେ
ହେଉ ତୁ ସବୁରି ପ୍ରାଣପ୍ରିୟା
ଦ୍ବିତୀୟା ଚାନ୍ଦ ପରି
ହସ ହସ ତୋ ଚାରୁ ବେଶ
ଦେଖି ଭାବୁକ ଭାବନାରେ ତାର
ଦେଖାଏ ଶତ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା
ତୁ ମହକରାଣୀ ଲୋ ରଜନୀଗନ୍ଧା
ପ୍ରୀତିର ହୃଦ ପସରାରେ
ହୋଇ ରହିଥାଉ ଚିର ବନ୍ଧା
ପ୍ରିୟାର ଗଭାରେ
ହେଲେ ଛନ୍ଦା
ପ୍ରିୟର ମନରୁ ଅନୁରାଗ
ଝରି ଆସେ ନ ମାନି ବାଧା
ରୂପା ଜହ୍ନ ଲାଜେ ଯାଏ ସରମି
ମଳିନ ପକାଏ ତୋ ସିଗ୍ଧା
ମହକେ ମତୁଆଲା ମଧୁ ମକ୍ଷିକା
ତୋ ବିରହେ ରହେ ଉଜାଗର
ସାରା ରାତି ସେ ଏକା ଏକା
ଧନ୍ୟ ତୁ ରଜନୀଗନ୍ଧା
ପ୍ରଭାତେ ଉଇଁ ଆସିଲେ ସୂରୁଜ
ତାର ସ୍ବାଗତେ ନିଜକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରି
ଦେଉ ତୁ ନିଜର ବଳିଦାନ
ନେବାକୁ ତ ଶିଖି ନାହୁଁ କିଛି
ଦେଇ ଜାଣିଛୁ ସିନା
ରାତିରେ ଫୁଟି ମହକ ବିତରି
ସବୁରି ମନରେ ଦେଉ ଖୁସି ଭରି
ସତରେ ତୁ କେତେ ମହାନ
ଧନ୍ୟ ତୋର ତ୍ଯାଗପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନ।
