ରାତ୍ରିର ବିଳାପ

ଅନ୍ଧାରରେ ନିଶା ଗର୍ଜନ ସହିତ

ତୁହାକୁ ତୁହା ପବନ

ପୁଣି କେବେ ଅସରାଏ ବର୍ଷା ଝରି

ଦୋହଲାଏ ତନ ମନ ।

ଶ୍ୱାନ-ଶୃଗାଳ ବୁକୁପୁଟା ଚିକ୍ତାର

ଶୁଭୁଥାଏ ବହୁ ଦୂରେ

ଅଶରୀରୀ ମାନଙ୍କ ମୁହଁ ଦିଶଇ 

ବିଜୁଳି ଆଲୋକ ଧାରେ ।

ଦୃଶ୍ୟରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଘଟିଛି

ସଭ୍ୟତାର ଧାରେ ଧାରେ 

ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ ବରଗଛ ବା ଶ୍ମଶାନ ର 

ସ୍ପଷ୍ଟ ଚିତ୍ର ଆଲୋକରେ ।

ଆଲୋକ ରଶ୍ମୀରେ ଦୂରେଇ ଯାଇଛି

ରାତ୍ରିର ଘନ ଅନ୍ଧାର

ନର ରୂପୀ ଅଶିରୀରୀ ଘୁରି ବୁଲେ

ବୁକୁ ଚିରି ରଜନୀର ।

ମଣିଷର ଚିନ୍ତା ଚେତନାରେ ପ୍ରାୟ

ଅଦ୍ଭୁତ ପରିବର୍ତ୍ତନ

ପରିବର୍ତ୍ତନ ଧାରାରେ ଅଗ୍ରସର

ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳ ଜୀବନ ।

କାଳ କ୍ରମେ ରାତ୍ରୀ କାଳୀନ ବ୍ୟାପାର 

ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଛି ଧରାରେ 

ସୃଷ୍ଟି ବେଳର ନିୟମ ବି ଉଲ୍ଲଂଘନ

ଅନୁମେୟ ସହଜରେ ।

ମଣିଷର ରାତ୍ରୀ ନିମନ୍ତେ ଯୋଜନା 

ପ୍ରସ୍ତୁତ ଓ ରୂପରେଖ

ସ୍ବାର୍ଥ ଅବା ସାମୁହିକ ସୁଖ ଆଶା

ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଅବା ପରୋକ୍ଷ ।

ଅମାନୁଷିକ ଅତ୍ୟାଚାର କ୍ରମଶଃ

ନୀରବି ଯାଏ ଅନ୍ଧାରେ

ସହାୟତାର ହାତ କିଏ ବଢ଼ାଇବ

ଆତତାୟୀ ସମ୍ମୁଖରେ ।

ଆଘାତ ପ୍ରାପ୍ତ ଅର୍ଦ୍ଧ ମୃତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ

ଆକୁଳ ଆର୍ତ୍ତ ଚିକ୍ତାର

ପ୍ରତିଧ୍ଵନି ମାତ୍ର ଶୁଣିବାକୁ ମିଳେ

କେହି ନୁହନ୍ତି କାହାର ।

ଦିନ ରାତ୍ରୀ ସୁଖ ଦୁଃଖ ଭଲ ମନ୍ଦ 

ଆଲୋକ ଅନ୍ଧାର ସହ

ଅଙ୍ଗାଙ୍ଗୀ ଭାବରେ ଜଡ଼ିତ ମଣିଷ 

ଜୀବନରେ ଅହରହ ।

ଅନ୍ଧକାର ଆଉ ନୀରବତା ସହ 

ରାତ୍ରିର ନିବିଡ ସମ୍ପର୍କ

ବିଶ୍ରାମ ଓ ସ୍ଵପ୍ନ ଅଳଙ୍କାର ଭାବେ

ରାତ୍ରିର ଶୋଭା ବର୍ଦ୍ଧକ ।

ମନୋରଞ୍ଜନ ଭିତ୍ତିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ

ପ୍ରାୟ ରାତ୍ରୀ ସମୟରେ

ଦୁଃଖ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଉପଶମ ଅର୍ଥେ

ରାତ୍ରୀ ହିଁ ବକ୍ଷ ପ୍ରସାରେ ।

ସମାଜ ବିରୋଧୀ ଘୃଣ୍ୟ କାମ ପ୍ରାୟ

ରାତ୍ରିର ଘନ ଅନ୍ଧାରେ

ମୂକ ସାକ୍ଷୀ ମାତ୍ର ସେଇ କାଳ ରାତ୍ରି

କେବଳ ବିଳାପ କରେ ।