ପ୍ରତିଧ୍ବନି

ତୁମେ ହୃଦୟରେ ଗୁଞ୍ଜରିତ ହୁଅ

ବାର ବାର ପ୍ରତି ଥର

ପ୍ରୀତିଲଗ୍ନା ବୋଲି ଏ ହୃଦୟ ମୋର

ଝୁରଇ ଯେ ନିରନ୍ତର l

ପ୍ରତିଧ୍ବନି ତବ ଥରାଏ ମୋ ଦେହ

ଜଗାଇ ସହସ୍ର କୋହ

ନୈରାଶ୍ୟ ଜୀବନ ମରୁବାଲିପରେ

ତୁମେ ଯେ ସୁଖର ସୁଅ l

ତୁମ ରୂପକାନ୍ତୀ ଭରଇ ପ୍ରଶାନ୍ତି

ମୁଁ କୃତକୃତ୍ୟ ହେଇଯାଏ

ତୁମ୍ଭ ପରଶର ଅପୂର୍ବ ଆଭାରେ 

ମୋ ଦେହ ଚମକି ଯାଏ l

ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଗ୍ରୀଷ୍ମର ପ୍ରକୋପ ନ ମାନି

ଚଳେ ତୁମ୍ଭ ସହ ମନ

ତୁମ୍ଭ ଅଟ ସେଇ ଶୀତଳଦାୟିନୀ

ଏ କଥା ହୁଏ ପ୍ରମାଣ l

ନୀରବତା ଯହିଁ କରଇ ଶାସନ 

ସେ ସ୍ଥାନେ ତୁମ୍ଭେ ଆସ

କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ ସ୍ମୃତି ଝଲସାଇ

ଅଜଣା ରାଇଜେ ମିଶ l

ତୁମ୍ଭେ ଚାଲିଗଲେ କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ

ପ୍ରତିଧ୍ବନି ତୁମ୍ଭ ଶୁଭେ

ଏ ମନ ମୋର ନୀରବ ଗମ୍ଭୀରେ

ରହେ ଚାହିଁ ଦୂର ନଭେ l

ହୃଦୟର ଏଇ ଶୂନ୍ୟତା କୁ ଯେବେ

ପଚାରେ ମୁଁ ମନେ ମନେ 

ଉତ୍ତର ଆସଇ ପାଶେ ମୋ ଭାସଇ

ପ୍ରତିଧ୍ବନି କହେ ତୁମେ l