ପ୍ରଣାମ୍ ଦେବୀ ସରସ୍ୱତୀ

ହେ ବିଣା ବାଦିନି ମା ସରସ୍ୱତୀ 

ଅନ୍ଧକୁ ଦେଖାଉ ବାଟ ତୁ କଣ୍ଠେ ବସୀ

ତୋ କରୁଣା ଭିତି ଭୂମିରେ 

କଳାର ରହସ୍ୟ ଯାଏ ବରଷି ।

ହେ ମାଁ ହଂସ ବାହିନି ସରସ୍ୱତୀ

 ତୁମ ପାଦ ତଲେ କୋଟି ବିନତୀ

ବର୍ଷାର ଲହଢି ହେଇ କମ୍ପି ଉଠେ ମମ କଣ୍ଠେ ବିଯେତା ତୁମରୀ

ଏ ଆଁଖିକୁ ଅନ୍ଧାର ଯାଏ ଆପେ ଶେଷ ସରୀ ।

ଜୟ ଦେବି ମାଁ ସରସ୍ୱତୀ

ତୋର୍ କରୁଣା ଲାଗିରହୁ ମାଁ ସଦା ଏ ବିନତୀ ।