ମୋ ଘଟଗାଁ ତାରିଣୀ ମା

ମନ୍ଦାର ମାଳିନୀ ମୋର ଘଟଗାଁ ତାରିଣୀ ମା

ଆନନ୍ଦ ପୁର ସୀମା ପରେ  ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲ ,  

ସେଠି ମଧ୍ୟ ସ୍ଥଳ ଶାଳ ବଣ ବନ ପିଠିରେ , 

ମା ରହିଲେ ପାଷାଣ ହୋଇ ନିଜ,ଖୁସିରେ !

କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅଛି ଯାହା ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ,            

ରାମ, ଲଖଣ, ସୀତା ବନବାସ ବେଳେ ,            

ଦୁଷ୍ଟ ରାବଣ ସୀତାକୁ ହରଣ କଲେ !          

ଶୋକତୁରା ହୋଇ ଦୁଇଟି ଭାଇ ରାମ, ଲଖଣ,         

ସର୍ଵ ଶକ୍ତି ମା ଦୁର୍ଗାକୁ ଆରାଧନା କଲେ !                

ପୂଜାରେ ମା ଭଗବତୀ, ଦୁର୍ଗା ପ୍ରଶନ ହୋଇ,         

ମା ସଙ୍କଟ ତାରିଣୀ ରୂପରେ ଦର୍ଶନ ଦେଇ,           

ରହିଛନ୍ତି ଭକ୍ତ ବୃନ୍ଦଙ୍କ ପାଇଁ !             

ପ୍ରଥମେ ପୂଜିଲେ ଭକ୍ତ କନବାଇ କନ୍ଦ,              

ତାପରେ ପୂଜିଲେ ସାରା ଜଗତ !                     

ଗୋବିନ୍ଦ ଭଞ୍ଜ ଦେବଙ୍କ ନିର୍ମାଣ,                  

ମା ଭଗବତୀ ସଙ୍କଟ ତାରିଣୀଙ୍କ ପୀଠ !         

ଚାଲ ଭକ୍ତ ବୃନ୍ଦ ବୁଲି ଆସିବା ,                  

ମନସ୍କାମନା ମା କରନ୍ତି ପୁରା !                      

ପାଣି ମାଗିଲେ ମା ତୁ ଦେଉ ପଣା ,                

ମୁଁ ଅଜ୍ଞାନି ଜପ,ତପ, ପୂଜା ମତେ କି ଜଣା  !       

ତାରିଣୀମାଙ୍କ ଚାରି ଗୋଟି ହସ୍ତ ,               

ବାମ ହସ୍ତ ଉପରେ ଚକ୍ର ,                     

ତଳହସ୍ତେ ମା ଧରିଛନ୍ତି ତ୍ରିଶୂଳ,                 

ଦକ୍ଷିଣ ହସ୍ତର ଉପର ଭାଗରେ,                  

ମା ଧରିଛନ୍ତି ଖଡ଼ଗ !                         

ତଳ ହସ୍ତ ରହିଛି ଶୂନ୍ୟ,                       

ସେହି ହସ୍ତେ ମା କରନ୍ତି ଆଶିର୍ବାଦ

ଫୁଲ ପରି ଛନଛ ନି ଆ ତାରିଣୀଙ୍କ ମନ ,           

ଭକତର ଦୁଃଖ ଦେଖିଲେ ହୁଅନ୍ତି ଉଛନ  !      

ଯାହା ମାଗିଲେ ମା ଦିଅନ୍ତି ତୁରନ୍ତ,               

ସେହି ପରା ଆମ ତାରିଣୀଙ୍କ ପୀଠ  !                 

ମା ତାରିଣୀଙ୍କୁ ନଡ଼ିଆ ଯାଚିଲେ ,                

ଉଠିଲା ମେଘ ବରଷେ ନାହିଁ !             

ଘଟ ଗାଁ ତାରିଣିଙ୍କ ପୀଠ ,                    

ଯେଉଁଠି ଲାଗେ ଭକ୍ତଙ୍କ ଭିଡ଼  !                        

ମା'ଙ୍କ ମହିମା ମୁଁ କଣ ବଖାଣିବି.                

ସେତ ସର୍ବ ଶକ୍ତିମାନ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଦେବୀ !           

ମନସ୍କାମନା ପୁରା କରନ୍ତି ଭକ୍ତଙ୍କ ଭକ୍ତିରେ ,          

ଚାଲ ବୁଲିଯିବା ଘଟ ଗାଁ ତାରିଣୀ ଥରେ    !