ପରମାନନ୍ଦ

ସଂସାର ରୁ ଯେତେ ସୁଖ ହୁଏ ଭୋଗ

ସେସବୁ ନୁହଁଇ ସ୍ଥାୟୀ,

ବିଭୁ ପ୍ରେମ ରସେ ଯିଏ ମଜ୍ଜି ବସେ

ପରମାନନ୍ଦ ଲଭଇ l

ସଂସାରୀ ମଣିଷ ଆନନ୍ଦ ଖୋଜଇ

ସଂସାର ସୁଖକୁ ଭୋଗୀ,

ପ୍ରଭୁଙ୍କଚିନ୍ତନେ ନାମ ଜପ ଧ୍ୟାନେ

ଆନନ୍ଦ ଖୋଜଇ ଯୋଗୀ l

ଐହିକ ସମ୍ପଦ ତୁଚ୍ଛ ହୋଇଯାଏ

ପରମାନନ୍ଦ କୁ ଲଭି,

ବାହ୍ୟ ଚେତନାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ 

ବିଭୁ ପ୍ରେମ ରସେ ଦ୍ରବି l

ସବୁଠି ଦେଖଇ ବିଭୁଙ୍କର ରୂପ

ସବୁତ ବିଭୁଙ୍କ ଦାନ,

ସଭିଙ୍କ ଭିତରେ ପ୍ରକାଶିତ ପ୍ରଭୁ

ନାହିଁ କିଛି ଭିନ୍ନା ଭିନ୍ନ l

ଦୁଃଖ ଦୂର କରି ଯଦି ବା କାହାର 

ମୁଖରେ ଫୁଟାଅ ହସ,

ହୃଦୟ କୁ ମିଳେ ପରମଆନନ୍ଦ

ଖୁସି ହୋନ୍ତି ଜଗଦୀଶ l

ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦଙ୍କ ଦରଶନ ଆଉ 

କୃପାଯେହୁ ପାଇଥାଏ,

ଅନନ୍ୟ ମଣିଷ ସେ ମହାପୁରୁଷ

ପରମାନନ୍ଦ କୁ ପାଏ ll