ପ୍ରିୟତମା

ତୁମେ ମୋର ପ୍ରିୟତମା

ତୁମେ ମୋର ସ୍ମୃତି

ତୁମେ ମୋ ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତି

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ଭିଜା ତାତି ।

ଏ ଆଖିର ଯେତେ ସ୍ୱପ୍ନ

ଶୟନେ ଜାଗ୍ରତେ

ତୁମେ ବାସ୍ନାୟୀତ କର

ଆସି ଅବିରତେ ।

ତୁମକୁ ପାଇଛି ମୁହିଁ

ନିଝୁମ ଶ୍ରାବଣେ

କେବେ ପୁଣି ବେଳାଭୂମି

ବୀଚିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣେ ।

ନଳିନୀ ମୁକୁରେ ତୁମ

ଆନନ ଝଲସେ

ଶିଥିଳ ହୃଦୟ ମୋର

ନାଚଇ ଉଲ୍ଲାସେ ।

ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ଅନୁଭବ

ସରଗ ସମାନ

ଅମୃତ ସଦୃଶ ତୁମ

ମଧୁର ଚୁମ୍ବନ ।

ସାତ ସୁର ଗୀତି ମୋର

ବୁକେ ଦେଲ ଲେଖି

ଅଳସୀ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ତୁମେ

ଆସି ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖୀ ।

ତୁମ ବିନା ଜୀବନଟା

ଶୁନ୍ୟ ହାହାକାର

ତୁମେ ମୋର ନିଶୀଗନ୍ଧା 

ତୁମେ ଚନ୍ଦ୍ରହାର ।

ଶାମୁକା ଭିତର ମୁକ୍ତା

ତୁମ ନେତ୍ର ଦୁଇ

ସେ ସାଗରେ ନିତି ମୁହିଁ

ପ୍ରୀତିରେ ଭାସଇ ।

ଡେଣା ମେଲି ଉଡି ଯିବା

ଅଜଣା ରାଇଜେ

ଯେମିତି ଇଚ୍ଛା କରିବା 

ଠିକଣାଟି ହଜେ ।