" ପ୍ରିୟତମା "

ଦେବି ଗୋ ତୁମକୁ ପାଦରେ ପାଉଁଜି

ଯେବେ ଅଳତା ନାଇବ ପାଦରେ ,

ଅଳତାର ନାଲି ରଂଗରେ

ପାଉଁଜିର ରୁଣୁଝୁଣୁରେ

କେତେ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିବ ସତରେ

ପ୍ରିୟା ଭାବିକି ! କେବେ ଥରେ ।

ମୁଁ ଦେବି ଗୋ ତୁମକୁ ପରିଚୟଟିଏ 

ଯେବେ ଭରିବ ପ୍ରଣୟ ଆଖିରେ ,

ମୁଖ, ଦୁଃଖ ଏଇ ସଂସାରେ

ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କର ସ୍ବପ୍ନରେ

କେତେ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିବ ସତରେ

ପ୍ରିୟା ଭାବିକି ! କେବେ ଥରେ ।

ମୁଁ ଦେବି ଗୋ ତୁମକୁ ମଥାରେ ସିନ୍ଦୂର

ଯେବେ ଓଢ଼ଣା ଟାଣିବ ମଥାରେ ,

ନାଲି ସିନ୍ଦୁରର ରଂଗରେ

ଓଢ଼ଣା ଥିବ ତୋ ମଥାରେ 

କେତେ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିବ ସତରେ

ପ୍ରିୟା ଭାବିକି ! କେବେ ଥରେ ।

ମୁଁ ଦେବି ଗୋ ତୁମକୁ ଅସରନ୍ତି ପ୍ରେମ

ଯେବେ କପଟ ନଥିବ ମନରେ ,

ପ୍ରେମର କରୁଣ ସ୍ରୋତରେ

ଦୁଇ ମନ ଆର୍ଦ୍ର ହେବରେ

କେତେ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିବ ସତରେ

ପ୍ରିୟା ଭାବିକି ! କେବେ ଥରେ ।

ମୁଁ ଦେବି ଗୋ ତୁମକୁ ମୁଗ୍ଧ ସତ୍ଯଟିଏ

ଯେବେ ବିଶ୍ଵାସ ରଖିବ ମୋ ଠାରେ ,

ମୁକ୍ତି ପ୍ରେମ ସତ୍ୟ ଆତ୍ମାରେ 

କାୟ ଅବସାନ ହେବ ଶରୀରେ

କେତେ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିବ ସତରେ

ପ୍ରିୟା ଭାବିକି ! କେବେ ଥରେ ।