ପ୍ରିୟା ମୋ କନକ ଗୋରୀ

ନଈ ସେ ପାରି  ପଲ୍ଲୀ ଶେଫାଳି

    ପ୍ରିୟା ମୋ କନକ ଗୋରୀ.

ମନ ଆଇନାରେ  କେତେ ଛବି ତାର

    ପହିଲି ଯୌବନେ ଭରି. l

ଗୋରା ମୁହେଁ ତାର  ତା ସ୍ମିତ ହାସର

    ଚଞ୍ଚଳ, ଚହଟ ଠାଣି.

ସୁନେଲି ସ୍ୱପ୍ନରେ  ମନ ହଜୁଥିଲା

    କଳ୍ପନା ରାଇଜେ ପୁଣି. l

ଆଡ଼ ନୟନା ତୋ  ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତି ରୂପ

    ଅଳସି ଗୋଲାପ ରାଣୀ.

ମାନସ ପଟରେ  ତୁମ ସ୍ମୃତି ରେଖା

    ପହିଲି ପ୍ରେମ ସାରଣି. l

ମନ ଭରିଥିଲା  ହୃଦ ଭରିଥିଲା

    କଳ୍ପିଲି ନୂଆ ସଂସାର.

ମୋର ନିଡ଼ ଭାଙ୍ଗି  ତୁମ ନିଡ଼ ତୋଳି

    ଅନାତ୍ମୀୟ ହୋଇଗଲ. l

ଆଖିରେ ଆଖିରେ  ତୁମ ସ୍ମୃତିରେଖା

    ଅଠିକଣା ପାଲଟିଲା.

ତୁମ ପ୍ରେମ ଆଜି  ସ୍ବର୍ଗୀୟ ତୁମକୁ

    ମୋପ୍ରେମ ହେଲା ଅଧୁରା. l