ପ୍ରୀତିଗାଥା

ମେଘ ବରଷିଲା ଝିଂକାରୀ ଗାଇଲା ଝିଂଝିଂ ସୁରେ ଗୀତ

ତୋ ପାଉଁଜି ପରା ରୁଣୁଝୁଣୁ ଶୁଭେ କାନରେ ମୋହର ମିତ

ନଈ ଆରପାରେ କନକଗୋରୀ ତୁ ଘାଟ ଏ ପାଖରେ ମୁଁ

ଚମକଚାନ୍ଦିନୀ ମେଘ ରୋଷଣିରେ ଝଟକି ଉଠୁଛୁ ତୁ ।

କିଆଫୁଲ ବାସ ଚହଟି ଯାଉଛି କବରୀ ତୋହର ଖୋଲା

କଦମ୍ବର ରାସ ଲାଗିଛି ଏଠି ଲୋ ତୋ ଲାଗି ମନ ମୁକୁଳା

ତନୁପାତଳି ତୁ ଚମ୍ପକବରନା ଅପୂର୍ବ ଭଙ୍ଗିମା ଚାଲି

ଆଗୋ ଲାସ୍ୟମୟୀ ତୋ ପ୍ରୀତିପୁରକୁ ଯିବି ଦିନେ ଧୀରେ ଚାଲି ।

ମେଘ ବରଷୁଛି ରିମିଝିମି ସୁରେ ବେଙ୍ଗୁଲି ଗାଉଛି ଗୀତ

ପୀରତି ଆଶାୟୀ ଚକୋର ମୁଁ ତୋର ତୋ ପାଇଁ ପ୍ରତୀକ୍ଷାରତ

ମାଟିର ମହକ ମହକି ଯାଉଛି ଶିହରାଇ ତନୁମନ

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ରେ କଳାପୀ ଗାଉଛି ମିଳନର ମଧୁସ୍ଵନ ।

ବରଷାରେ ଦେହ ଭିଜାଇ ଦେଇଛୁ ଝିନବାସ ସିକ୍ତ ଅଙ୍ଗ

ଚଞ୍ଚଳା ଚଞ୍ଚଳେ ଝଟକାଇ ଦିଏ ତୋ ଦେହର ମଧୁରଙ୍ଗ

ଛଳଛଳ ନଈ କଳକଳ ହୋଇ ଗାଏ ଆମ ପ୍ରୀତିଗାଥା

ବରଷା ଆସିଛି ହୃଦ ପୁଲକୁଛି ଦୂର କରି ସବୁ ବ୍ୟଥା ।