ପ୍ରେମବିବାହ

ପ୍ରେମବିବାହ କରି ମୁଁ ଫସିଲି

ଲୋକହସା ହୋଇ ଘରେ ବସିଲି |

ଛବିରାଣୀ ରୂପେ ହେଲି ବାଉଳା

ମନ ମୋହିନେଲା ନବ ଛଇଳା |

ମୃଗନୟନାର ନେତ୍ର ଠାଣିକି

ଦେଉଥିଲା ମୋ ମରମ ହାଣିକି |

ତାର ସୁନା ଗୋରା ତନୁ ଛଟକ

ଦେଖି ମନ ରହୁଥିଲା ଅଟକ |

ହସ ଭାଷରେ ମାନସ ମୋହିଲା

ବିଭା ହେବାପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରିଲା |

ବାହା ହୋଇଗଲି ବଡ଼ ମଜାରେ

ଗର୍ବେ ଉଡ଼ାଇ ବିଜୟ ଧ୍ୱଜାରେ |

ବାହାଘର ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ପୂରିଲା

ଘରେ ଆନନ୍ଦ ଲହରୀ ଖେଳିଲା |

କୁସୁମକୁ କୁନା ହେଲେ ଜନମ

ପୁଅ ଝିଅ ପାଇଁ ଖୁସି ଚରମ |

ଧିରେ ପରିବାରେ ଝଡ଼ ଉଠିଲା

ପର ପୁରୁଷ ସଂସାରେ ପଶିଲା |

ସେହି ବନା ପ୍ରେମେ ଛବି ଫସିଲା

ଗାଆଁ ସାରା ଅପନିନ୍ଦା ଛୁଟିଲା |

କେବେ ମାନିଲାନି ମୋର ଆକଟ 

ବନା ସହିତ ରାତିରେ ଚମ୍ପଟ |

ସେତ ମୁମ୍ବାଇରେ କରେ ଚାକିରୀ

ତାର କେଉଁଥିକି ନାହିଁ ଖାତିରି |

ଏବେ ଉଜୁଡ଼ିଲା ମୋର ସଂସାର

ଘାରିଲାଣି ପୁଅ ଝିଅ ଜଞ୍ଜାଳ |

ଲୋକ କରୁଛନ୍ତି ଟାହି ଟାପରା

କେଡ଼େ ହେଲିଣି ମୁଁ ହିନିଛୋପରା |

ଲାଜେ ଚାହିଁ ପାରୁନି କା ବଦନ

ପ୍ରେମ ବିବାହ କେଡ଼େ ବିଡ଼ମ୍ବନ |

ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ପ୍ରେମ ତୋର ଶକତି 

ଠେଲି ଦେଇ ପାରୁ ପତି ସନ୍ତତି |