ପ୍ରେମ ଦୀପାଳୀ

ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମର ଭାବନା କଳ୍ପନା

ଆଦ୍ୟ ଯୌବନର ଛୁଆଁ

ତନୁ ବଲ୍ଲରୀରେ ମହୁଲି ମାଦକ

ପ୍ରବାହେ କାମନା ନିଆଁ ।

କୃଷ୍ଣଚୂଡାର ରଙ୍ଗ ବେଭାର ସମ୍ଭାର

ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ଆଜି

ଅତର ବାସରେ ନହୁଲି ସତରେ

ପ୍ରେମ ଭଡୁଥିଲା ଭିଜି ।

ନିତି ମିଳାମିଶା ଗାଲୁ ଗପ ସପ 

କଳ୍ପାଲୋକେ ବିଚରଣ

ଗ୍ଲାସ୍‌ କ୍ୟାଣ୍ଟିନ କୋଳେ ଗଛଛାଇ ତଳେ

ପାନୀୟ ପକୋଡ଼ା ଆୟୋଜନ ।

ହାତ ଧରାଧରି ଏକାନ୍ତ ବିହାରି

ରାଗରୋଷ ମାନ ଭଞ୍ଜନ

କୋଳେଇ ବସେଇ ହସେଇ ଗେହ୍ଲେଇ

ଭାବ ଆଦାନ ପ୍ରଦାନ ।

ଯୁଗ୍ମ ଲୀଳାଖେଳା ସିନେମା ମେଳା

ସିନ୍ଦୁରିତ ଉତ୍ତରଣ

ଭାବି ବସିଲେ ବି ଫେନିଳ ଅତୀତ

କେଞ୍ଚି ଦିଏ ମନ ପ୍ରାଣ ।

ସମୟ ବଇରୀ ବିଳମ୍ବ ଚାକିରୀ

ଛଡେଇ ନେଲା ମୋ ପ୍ରୀୟ।

ସମାଜକୁ ଡରି କୁଟୁମ୍ବ ଆବୋରି

ତୁନି ରହିଗଲା ଶ୍ରୀୟା ।

ସେ ପଟେ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି ସୁନ୍ଦରୀ

 ବିଫଳ ପ୍ରେମ କାହାଣୀ

ଭାଗ୍ୟ ବିଡମ୍ବନା ଭୁଲି ବି ପାରେନା

ସନ୍ତାପିତ ଚିନ୍ତା ବାଣୀ ।

ସସ୍ତା ସୌଦାଗର ପ୍ରଥମ ବେପାର

ଅଥୟ ଆଜି ବି କରେ

କାୟମନୋବାକ୍ୟେ ନ ପାଇ ସନ୍ତାପେ

ଗୁମ୍ ସୁମ୍ ବସେ ଝୁରେ ।

ବାଉନେ ଯୌବନ ମାଗେ ସମ୍ଭାଷଣ

ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟେ ମତି ରମେ

ଫେସବୁକେ ଦେଖି ବୟସୀ ଷୋଡ଼ଶୀ

ଗଗନେ ପବନେ ପ୍ରେମେ ।

ପ୍ରଥମ ଚାଟିଙ୍ଗ୍ ଭିଡ଼ିଓ କଲିଙ୍ଗ୍  

ଆବଦ୍ଧ ସିନ୍ଦୁକ ଖୋଲିଲା 

କେତେ ଅଭିମାନ ଖୋଲା ନିମନ୍ତ୍ରଣ 

ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି ଭଲା ।

ପଛକୁ ଭାବିଲେ ପରିବାର ଆସେ

ପ୍ରେମ ବଳିଦାନ ତପସ୍ୟା

ଆଗକୁ ଡେଇଁଲେ କୂଳ ଲଙ୍ଘିଗଲେ

ଘର କୁଟୁମ୍ବକୁ ଲଜ୍ୟା ।

ଦୂର ପରବତ ଦୂରୁ ହିଁ ସୁନ୍ଦର

ପ୍ରାକୃତିକ ଶୋଭାବନ

ସମାଜ ପାରେରି ଭିତରେ ପହଁରି

ପ୍ରେମ ଥାଉ ଚିରନ୍ତନ ।

ତୁମ ଦୁନିଆରେ ତୁମେ ଆତଯାତ

ଦାୟିତ୍ଵ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ମୁଣ୍ଡେଇ

ଖୁସି ହେବା ଆମେ ଏହି ଧରାଧାମେ

ପ୍ରେମ ଦୀପାଳୀ ହୁଣ୍ଡେଇ ।

ଆହେ ଦୟାମୟ ଚିର ବନ୍ଦନୀୟ

ମହନୀୟ ତୁମ ବରାଭୟ

ତୁମ ଆଶିଷରେ ମନ ମୟୂଖରେ

ପୂଜାଫୁଲ ଫୁଟୁ ଅୟୁତ ଅକ୍ଷୟ ।