ପ୍ରାର୍ଥନା

ପାରୁନାହିଁ ସହି ଆଉ ମୁଁ ଅଧିକ

କରୁଅଛି ନିବେଦନ

ଜଗତର ନାଥ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ

କର ମୋତେ ପରିତ୍ରାଣ ।

ନିଇତି ମରୁଛି ଜଳିପୋଡି ଦୁଃଖେ

ଜୀବନେ ନାହିଁ ମୋ ସୁଖ

ଜୀବଗଲା ବେଳେ ଦେବ ଦରଶନ

ହେ ନାଥ କଳା ଶ୍ରୀମୁଖ ।

ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର ମାନବ ଜନମ

କରିଦେବ ଫୁଲଗଛ

ତୁମ ବିନା ସାହା ନାହିଁ ଅନ୍ୟ କେହି

ସାରା ସ°ସାରଟା ମିଛ ।

ଏଇ ଦୁନିଆଁଟା ଲାଗେ ନାହିଁ ଭଲ

ବିଷ କୁମ୍ଭ ପୟ ମୁଖ

ଫୁଲଟିଏ ହୋଇ ରହିବି ଅନାଇ

ଲଭିବି ଏକାତ୍ମ ସୁଖ ।

ଆହେ ଦୟାମୟ ଜଗତ ଠାକୁର

ଜାଣ ତୁମେ ମନ କଥା

କରୁଛି ପ୍ରାର୍ଥନା ନିରାଶ ନକରି

ହର ଦୁଃଖକଷ୍ଟ ବ୍ୟଥା ।