ପଙ୍କରେ ପଦୁଅଁ

ହୋଲି ଖେଳିବାକୁ ବାହାରି ପଡିଲୁ ଆମେ ସ୍ଵାମୀ ସ୍ତିରୀ ଦୁହେଁ

ପଡୋଶୀଙ୍କ କଲିଂ ବେଲ ମାରିଦେଲୁ ବଡ ହସ ହସ ମୁହେଁ |

ଘଣ୍ଟି ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଝରକା ଫାଙ୍କରେ ଅଳପ ଚାହିଁଲେ ସିଏ

ଗାରୁଗାରୁ ହୋଇ କହିଲେ କଥାଏ “ସକାଳୁ ଆଇଲା କିଏ” |

ଆମ ହାତେ ରଙ୍ଗ ପୁଡିଆକୁ ଦେଖି ତାଙ୍କ ରଙ୍ଗ ଗଲା ଉଡି

କିଳିଲେ କବାଟ ସତେକି ଆସିବ ବାତ୍ୟା ବର୍ଷା ଘଡଘଡି |

ଫେରିଲୁ ସେଠାରୁ ରାସ୍ତାରେ ଦେଖିଲୁ ସବୁଆଡ ଶୂନଶାନ

ରଙ୍ଗ ପରବର ଶୁଭ ବେଳତାରେ ଧରା ହୋଲା ଶମଶାନ |

ଆଗକୁ ଚାଲିଲୁ ଯାଇ ପହଞ୍ଚିଲୁ ଚିହ୍ନା ଚିହ୍ନା ଏକ ଘରେ

ବାଲକୋନୀରୁ ମୁହଁ ମୋଡି ଚାଲିଗଲେ ଫେରି ନଚାହିଁଲେ ଥରେ |

ମୁହଁବୋଲା ଏକ ମଉସା ମିଳିଲେ ଗଛରେ ଦିଅନ୍ତି ପାଣି

ଛଦରମ କରି କହିଲେ ଆମକୁ “ନାକରୁ ବୋହୁଛି ପାଣି” |

ନିରାଶ ହୃଦୟେ ଭାବିଲୁ ଫେରିବା ଥାଉ ଏତିକିରେ ହୋଲି ଘରେଯାଇ ରଙ୍ଗ ଉତ୍ସବ ପାଳିବା ନିଜେ ହୋଇ ବୋଳାବୋଳି |

ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଦୁହେଁ ବାଟରେ ପଡିଲା ବସ୍ତି ଏକ ଶ୍ରମିକଙ୍କ

ନଜାଣି ନଶୁଣି ପାଛୋଟିଲେ ଯେହ୍ନେ ମୋତି ପାଇଛିକି ରଙ୍କ |

ଆପଣାପଣିଆ ଦେଖି ସେମାନଙ୍କ ଅବିର ପୁଡିଆ ଖୋଲି

ହସିଲା ହସିଲା ମୁହଁ ମାନଙ୍କରେ ଉଲ୍ଲାସରେ ଦେଲୁ ବୋଳି |

ନିର୍ଦ୍ଧନ ମଣିଷ ସରଳ ମନରେ ଆମଠି ମାରିଲେ ରଙ୍ଗ

ରଙ୍ଗ ଆବରଣେ ଏକାକାର ହେଲେ ଏକ ଆରେକର ସଙ୍ଗ |

ଦେଖି ଖୁସି ହେଲୁ କଲୋନୀ ଭିତରୁ ରୁଷି ଯାଇଥିବା ରଙ୍ଗ

ଏଇଠି ରହୁଛି ହସି ହସାଉଛି ମନଲୋଭା ତାର ଢଙ୍ଗ |