ପହିଲି ଆଷାଢ଼

ଶତଶୁଭ ଶଙ୍ଖେ ମଙ୍ଗଳ ବରଣେ,

      ବାରିବାଦ ଶୁଭାଗମ

ଆଷାଢ଼ ଗୋ ତୁମେ ଆକାଶବୁକୁରେ,

      ଘନ ସଲୀଳ ସଂଯୋଗ ।

ଅଳକାପୁରୀର ବାତାୟନ ଫାଙ୍କୁ,

    ସତେକି ଆକାଶ ପ୍ରିୟ

ସୁନ୍ଦରୀ ରୂପସୀ ଧରଣୀ ରାଣୀର,

    ଭିଜାଏ ବର୍ଷାରେ ଦେହ ।

କମଳ ଅର୍ପଣ ନାନାରଙ୍ଗ ପୁଷ୍ପେ,

   ଉଦନ୍ତ ଭେଜଇ ପ୍ରିୟ

ବଳକା ଶୋଭିତ ବିଜୁଳି ମଣ୍ଡିତ,

    ପୃଥ୍ୱୀଦିଶେ ଶୋଭାମୟ ।

ଲଜ୍ୟା ଅରୁଣିମା ରବିଙ୍କ ରୋଷଣୀ,

     ବରଷାର ର ଅଶ୍ରୁଭେଦି

ପ୍ରେମ ସାତରଙ୍ଗ ବିଛୁରିତ ହୁଏ,

     ମିଳନ ଆକାଶ ପୃଥ୍ୱୀ ।

ଶ୍ୟାମ ଶୋଭାନଭ ଆଲିଙ୍ଗନ ଆଶେ,

    ମଉସୁମୀ ରୂପ ହୋଇ

ପ୍ରେମିକା ଧରିତ୍ରୀ ଉତ୍ତପ୍ତ ଶରୀରେ,

    ଜବାଧର ମଧୁ ପିଇ ।

ମୌସୁମୀ ଚୁମ୍ବନ ଧରାରାଣୀ ଅଙ୍ଗେ,

    ଆଷାଢ଼ର ଆଗମନେ

ତନୁ ଶିହରିତ ମନ ପ୍ରକମ୍ପିତ,

    ସବୁଜିମା ଆଣେ ବନେ ।

ବସୁଧା ତନୁରେ ବେପଥୁ ଜାଗିଛି,

    ଆସିଛି ମିଳନ ଋତୁ

ତପ୍ତ ହୃଦତଳ କରିଣ ଶୀତଳ,

   ଭିଜା ମାଟି ଗନ୍ଧହେତୁ ।

ଦୁରବନ୍ଧୁ ପରି ବାରିବାଦ ସହ,

    ଆସେ ଆଷାଢ଼ ସୁନ୍ଦରୀ

ଉଲ୍ଲସିତ ପ୍ରାଣେ ସ୍ୱାଗତ କରନ୍ତି,

    ସବୁଜିମା ଭରା ବନାନୀ ।

ମିଳନ ପିୟାସୀ ପ୍ରେମିକା କପାଳେ,

    ପ୍ରୀତିର ସ୍ଵାକ୍ଷର ଦେଇ,

ନୂତନ ସୃଷ୍ଟିର ଆଦ୍ୟ ସମ୍ଭାଷଣେ,

    ଏକତ୍ୱର ଗୀତ ଗାଇ ।

ଜୀବସତ୍ତା ପ୍ରାଣେ ନବ ଉଦ୍ଦୀପନା,

   କୃଷ୍ଣମେଘୀ ପାଟେ ବରଷା ରାଣୀ

ବଉଦ ସବାରୀ ମେଘକନ୍ୟା ସାଥେ,

   ଆସୁଛ ଶୁଭୁଛି ବଜ୍ର ରୋଷଣୀ ।

ମେଘମାଳା ଦେଖି ଆକାଶ ବୁକୁରେ,

   କୃଷକର ପ୍ରାଣ ଅତି ଆତୁର

ଝରିପଡ଼ ତୁମେ ରିମଝିମ ସ୍ୱରେ ,

    ପ୍ଲାବିତ ହେଉ ଏ ନଦୀ ସାଗର ।

 ପ୍ରଥମ ବରଷା ଶୀତଳ ପରଷ,

    ଝୁରେ ବୃକ୍ଷଲତା ଝୁରେ କାନନ

ମିଠା ମିଠା ଏହି ମାଟିର ବାସ୍ନାରେ ,

    ତୃପ୍ତହୁଏ ପ୍ରାଣ ହୃଦୟ ମନ ।

ତୁମ ମିଠା ଛୁଆଁ ଦେଇଦିଅ ପ୍ରିୟା,

   ଖୋଜୁଛି ପୃଥିବୀ ତୁମ ଚୁମ୍ବନ

ଅଭିମାନ କରି ରୁହନି ଗୋ ରାଣୀ

   ହୃଦୟେ ହେଉଛି ଶତ ଦହନ ।

ତୁମରି ଛୁଆଁକୁ ଅନାଇ ରହିଛି,

     ଆବେଗ ପ୍ରାଣରେ ଧରା

ନବବଧୂ ସତେ ହୃଦୟେ ଖୋଜୁଛି,

   ପ୍ରିୟର ଆଶ୍ଳେଷ ପରା ।

ପୃଥିବୀ ହୃଦରେ ହୁଅଇ କମ୍ପନ,

   ଦିଅ କାଉଁରୀ ପରଷ

ମିଳନର ଗୀତି ଗାଇଯାଅ ସଖି,

   ହୋଇ ପ୍ରୀତି ଭାବାବେଶ ।

ବର୍ଷୀଯାଅ ଆଗୋ ଶ୍ରାବଣୀ ସୁନ୍ଦରୀ,

   ଛନ୍ଦାୟିତ ତୁମ ପାଉଁଜି ସ୍ଵରେ

ପ୍ରିୟତମ ମନ ଆନ୍ଦୋଳିତ କର,

   ବାନ୍ଧିଦିଅ ତୁମ ପ୍ରଣୟ ଡୋରେ ।

ଅଭିମାନ ଭାଙ୍ଗ ହେ ଅଭିମାନିନୀ,

   ବରଷି ଯାଅ ଗୋ ବିଜୁଳି ସଙ୍ଗେ

ଖୋଲିଯାଉ ତୁମ ଲାଜର ଓଢଣୀ,

   ଏକ ହୋଇଯାଅ ପ୍ରିୟର ଅଙ୍ଗେ ।

ପ୍ରେମର ସରସୀ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଉଠୁ,

   ଏକତ୍ୱ ରାଗିଣୀ ଝରୁ

ପୂର୍ଣ୍ଣତା ଲଭୁ ଜୀବନ ଜଗତ,

   ଏ ସୃଷ୍ଟିର ମନ ଭରୁ ।

ନହୁଲି ତରଙ୍ଗେ ସରସୀର ଅଙ୍ଗେ,

   ଜଳ ହେଉ ସ୍ପିତମୟ

ତଟିନୀ ମୁକୁରେ ଦେଖ ଗୋ ସୁନ୍ଦରୀ ,

   ବର୍ଷାଭିଜା ପ୍ରକୃତିର ମୁହଁ ।