ପାନ୍ଥଶାଳା

ପାନ୍ଥଶାଳାର ଆଜି ମୁଁ ଅତିଥି 

ନିର୍ଜନ ଗୃହରେ କଟାଉଛି ରାତ୍ରୀ

ଛାତି ତଳେ ଅଛି ଅସରନ୍ତି ଭୀତି

ବିତିବ କିପରି ଏ କାଳର ରାତ୍ରୀ ||

ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଜଳେ ପ୍ରଦୀପର ଶିଖା

ଆଖ ପାଖେ କେହି ନଦିଅନ୍ତି ଦେଖା

ଅସରିରୀ ଆତ୍ମା ସତେ ଯାଏ ଦେଖା

ବସିଛି ମୁଁ ଏକା କେହିନାହିଁ ସଖା ||

ଶୁଭେ ଶୃଗାଳର ବିକଟାଳ ସ୍ୱର

ଭୟରେ ଛାତିଟା ଥରିଯାଏ ମୋର

ନସ୍ଫୁରଇ ବାକ୍ୟ ଶ୍ୱାସ ରୁଦ୍ଧ ମୋର

ସତେ ଅବା ବିହୀ ହେଲା ମୋରେ କ୍ରୁର ||

ଗବାକ୍ଷ୍ୟ ଫାଙ୍କରେ ରହିଛି ଅନାଇଁ

କେବେ ଯିବ ଏହି କାଳରାତ୍ରୀ ପାହି

ପ୍ରଭାତ ହୁଅନ୍ତେ ରବି ଯିବେ ଉଇଁ

ଅପଲକ ନେତ୍ରେ ରହିଛି ମୁଁ ଚାହିଁ ||

ଦିନ ଥିଲା ଏଠି ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା ଘର

କାଳକ୍ରମେ ଆଜି କଲେ ସାତପର

ନିଜ କାର୍ଯ୍ୟ ସାରି ଗଲେ ନିଜପୁର

ଜନଶୂନ୍ୟ ଆଜି ଏ ଭଙ୍ଗା ନଅର ||

ଭଙ୍ଗା ମନ ନେଇ ପଡ଼ିଅଛି ମୁହିଁ

ଇଚ୍ଛାକଲେ ମଧ୍ୟ ପାରୁନାହିଁ ଯାଇ

ଆଦରି ନେଇଛି ପାନ୍ଥଶାଳାକୁହିଁ

ଜୀବ ଯିବାଯାଏଁ ରହିଥିବି ଚାହିଁ ||