ପାଗଳି ମାଁର କାହାଣୀ

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭିଆଣ      ଦେ ଭକ୍ତ ଗଣ                        

ନିଜ ଶିଶୁ ପତ୍ରି ପ୍ରେମ,                      

ପାଗଳି ହେଲେବି     ପ୍ରେମର ଜୁଆର                   

ଅପୂର୍ବ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ପ୍ରେମ ।                      

ଘୃଣା କରୁଥାନ୍ତି    ସାହି ପଡୋଶୀ                         

କାହାକୁ କିଛି ନ କହି,                   

ଚୁମୁକି ଚୂମୁକି      ହସି ଦେଉ ଥାଏ                      

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭିଆଣ ଏହି ।                     

ନାନା ପ୍ରକାର      ଗୀତ ଗାଉଥାଏ                        

ପୁତ୍ର ପ୍ରେମ ପଡ଼ି,                       

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭିଆଣ      ଅପୂର୍ବ ଅଟଇ ଦିଅନ୍ତି                     

ପ୍ରେମକୁ ଯୋଡ଼ି ।                      

ପୁତ୍ରକୁ ଧରଣୀ      ଘରେ ଘରେ ଯାଇ                     

ଭିକ୍ଷା ମାଗୁଥାଏ ସେହି,                      

ଆଦର କରନ୍ତି    କିଛି ଲୋକେ ତାକୁ                        

ଦୂରୁ କରୁଥାନ୍ତି କେହି ।                     

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ରଚନା      ପାଗଳି ବି ମଧ୍ୟ                      

ପ୍ରେମର ସନ୍ଦେଶ ଦିଏ,                        

ପୁତ୍ର ପ୍ରେମ ପଡ଼ି    ପାଗଳିଟି ମୋର                     

ଜଗତକୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ।