ପାଏନି ମୁଁ ବାଟ

ସୀମନ୍ତରେ ଭରିଦେଲ

ସିନ୍ଦୂରର ଗାର ।

ତୁମ ମିଛ ପ୍ରଲୋଭନ

ଜାଣି ମଧ୍ୟ ଥିଲି ମୁଁ ନାଚାର ॥

ବୃଦ୍ଧ ପିତାମାତା ଭାର

ପାରି ନଥିଲି ଏଡେଇ ।

ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ମୋ ସବୁ କିଛି 

ନେଲା ଯେ ଛଡେଇ ॥

ନିଖୁଣ ଯୌବନ ମୋର 

ହୋଇଲା କ୍ଷତାକ୍ତ ।

ତୁମ ରକ୍ତ ମୋ ଗର୍ଭରେ

ହେଲା ସଂଚାରିତ ॥

ପରିତ୍ୟକ୍ତ ଆଜି ମୁହିଁ

ପାଏନି ମୁଁ ରାହା ।

ନାହାଁନ୍ତି ମୋ ପାଶେ କେହି

ଦେବା ପାଇଁ ସାହା ॥

ମରିପାରୁ ନାହିଁ ମୁହିଁ

ବଞ୍ଚିବା ବି କଷ୍ଟ ।

ଜୀବନର ଦୋଛକିରେ

ପାଏନି ମୁଁ ବାଟ ॥