ଓଁ ନମଃ ସୂର୍ଯ୍ୟୟଃ

ଆହେ ଦିବାକର    ନକର ଉଛୁର

ବ୍ୟାକୁଳିତ ଭକ୍ତ ମନ

ଘୋର ନିଶି ଘାତେ ଅସହ୍ୟ ପରାଣ

କର ପ୍ରଭୁ ଜ୍ୟୋତି ଦାନ ।

ଅପସରି ଯାଉ    ଯାମିନୀର ଭାଉ

କାଳିମା ମଞ୍ଜୁଷା ଧରି

ଆଶ୍ବସ୍ତ ଧରଣୀ    ଉଜ୍ଜଳିତ ହେଉ

ପାଇ ତୁମ ରଶ୍ମି ବାରି ।

ପ୍ରାଚୀ କାନ୍ଥେ ଶୋଭା ଲୋହିତ କନ୍ଦୁକ

ଅପରୂପା ବିହାୟସ 

ପ୍ରଭାତୀ ତାରକା    ପ୍ରଣତି ବାଢିଛି

ଆନନ୍ଦ ମୁଖର ହସ ।

ଅର୍କ କ୍ଷେତ୍ରେ ତପି   ତର୍ପଣ କରିଲେ

ତୁମ ଆଗମନ ଦେଖି

ଆସ ହେ ଭାସ୍କର   ଆସ ହେ ଅରୁଣ

ମର୍ତ୍ତ୍ୟଲୋକ ହେଉ ସୁଖି ।