ଓଁ ନମଃ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ

"କ " ଠାରୁ "କ୍ଷ "

ତ, ଥ, ଦ, ଧ, ନ

ରାଗ... ଚୋଖି 

(ତ )

ତୁମେ ସଖା ତୁମେ ବନ୍ଧୁ  ପିତା ମାତା ଜ୍ଞାନସିନ୍ଧୁ

ତୁମେ ସ୍ରଷ୍ଟା ସୃଷ୍ଟି ବ୍ୟାପ୍ତ ବିଶ୍ୱ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ l

ତୁମେ ବ୍ରହ୍ମ ପରଂବ୍ରହ୍ମ  ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଜୀବ ଜୀବନ

ସର୍ଜିଛ ସଂସାରେ ଜୀବ କରମ କାଣ୍ଡେ l

ତୁମର ସୁଦୟା ଅଶେଷ

ତୁମ ଜ୍ଞାନ କୌଶଳେ ଏ ସୃଷ୍ଟି ବିକାଶ l

(ଥ )

ଥୟ କରି ମୁଁ ନପାରେ  ପିଣ୍ଡ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ମତରେ

ସକଳ ସ୍ଥାନରେ ତୁମେ ରହିଛ ପୁରି l

ଥଳ, ଅମ୍ବର, ଅନୀଳ  ଆବର ବାତ, ଅନଳ

ପଞ୍ଚ ମହାଭୂତେ ଗଢିଛ ଦେହଧାରୀ l

ସ୍ଥାବର ଓ ଜଙ୍ଗମ ଭେଦେ

ସ୍ଥିର ଅନନ୍ତ ମହିମା ନମିଳେ ବେଦେ l

(ଦ )

ଦୟା ତୁମର ଅଶେଷ  ହେ ଦୟାମୟ ପୁରୁଷ

ଦଶମାସରେ ଗଢ଼ିଲ ମାନବ ଦେହ l

ଦେଇଅଛ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ  ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଭଗବାନ

ଅବୋଧ ମାନବ ଦେହ କରଇ ଦାହ l

ଦୁଃଖ କେତେ ସହିବି ଆଉ

ଦୁଃଖୀ ଡାକେ ଦୁଃଖ ଫେଡ଼ ହେ ମହାବାହୁ l

(ଧ )

ଧନ୍ୟ ହେ କରୁଣାସିନ୍ଧୁ  ଜୀବନ ଅମୀୟ ବିନ୍ଦୁ

ସୁକ୍ଷ୍ମରୁ ସ୍ଥୂଳ କରିଣ ଗଢିଛ ସୃଷ୍ଟି l

ଧନ ଜୀବନ ଯୌବନ  ସକଳ ତୁମର ଦାନ

ପାଶୋରେ ମାନବ ମିଛ ମାୟାରେ ଲୋଟି l

ଧୀରେ ଯାଏ ବାଲ୍ୟ କୈଶୋର

ଧରେ ଯୌବନ ପ୍ରାପତେ କାମିନୀ କର l

(ନ )

ନାରୀ ସେ ମାୟାର ଜଳ  ଅଟଇ ବଡ଼ ପ୍ରବଳ

ଦିଗ ବିଜୟୀ ବିରଙ୍କୁ ଖଟାଏ ପାଦେ l

ନାରାୟଣଙ୍କର ବିନା  ମାୟାରେ ସକଳେ ବଣା

ମହାଦେବ ହେଲେ ବଣା ମୋହିନୀ ବାଦେ l

ନିଜକନ୍ୟା ଦେଖି ବିରଞ୍ଚି

ନିବାରି ନୋହିଲା କାମ ରମଣ ପାଞ୍ଚି l