ଓମିକ୍ରନର ବିଭିଷିକା

ମହାମାରୀ ନିଏ ଉଗ୍ର ରୁପ ଆଜି

ଧରାରେ ପଡିଛି ହୁରି,

ମୃତ୍ୟୁର ତାଣ୍ଡବ ରଚେ‌ ବିଭିଷିକା

ପ୍ରକୃତିର ବକ୍ଷ ଚିରି ।

କଲବଲ ହୁଏ ମାନବ ସମାଜ

ପାଏନାହିଁ ଆହା ପଦେ,

ଯାଅନା ଛୁଅଁନା ପାଖରୁ କାହାକୁ

ପାସେ ଗଲେ ରୋଗ ଭେଦେ ।

ଥକି ପଡିଲାଣି ଉପସମ ପାଇଁ

ବିଜ୍ଞାନ କରି ପରୀକ୍ଷା,

ଫଳ ଶୂନ୍ୟ ହୋଇ ଆଶା ମରୁଅଛି

ଔଷଧ କରୁନି ରକ୍ଷା ।

ନାମକୁ ନେଉଛି ଟୀକା ପରେ ଟୀକା

ନାହିଁ ତିଳେ ଉପସମ,

ସର୍ବନାଶ ବେଳ ଆସିଲା ବୋଧେ ଏ

ନ ମିଳଇ ଅମ୍ଳଜାନ ।

ଘୁରି ଘୁରି ବୁଲି କରୋନା ରାକ୍ଷସ

ମର୍ତ୍ତରେ କରି ତାଣ୍ଡବ,

ମଶାଣୀ ଶାଳରେ ହୁତୁ ହୁତୁ ହୋଇ

ଜଳୁଛି ମଣିଷ ଶବ ।

ଦୁର୍ଦଶା ପଡିଛି ଏ ସାରା ସଂସାରେ

ବାଛୁନି ଧନୀ ଗରିବ,

ପ୍ରକୃତିର ଟୋପେ କ୍ଷତି ଘଟେ ନାହିଁ

ମରୁଛି ଯାହା ମାନବ‌ ।

ପ୍ରକୃତି ଦେବତା ପ୍ରକୃତି ବିଧାତା

କ୍ଷତି ତାର ଅଭିଶାପ,

ଭୋଗୁଅଛି ଆଜି ମଣିଷ ସମାଜ

କରି କରି ଅନୁତାପ ।

ସମୟ ଆସିଛି ସାବଧାନ ହେବା

କରିବା ପ୍ରକୃତି ରକ୍ଷା,

କାଳେ ଦୟା ହେବ ଏ ଘଡି ମୁହୁର୍ତ୍ତେ

ମିଳିବ ବଞ୍ଚିବା ରାସ୍ତା ।