ଓଡ଼ିଶାର ଛବି

କୁଆଡେ ଗଲାଣି ଚାଷ ଜମି ସବୁ

ଠିଆ ହୋଇଲାଣି କୋଠା

ଜଙ୍ଗଲ ପାହାଡ଼ ମୁଣ୍ଡିଆ ଦିଶୁନି

କାହିଁ ଗଲା ବିଲ ତୋଟା ।

ବିକାଶର ନାରା ପ୍ରଚାର କରୁଛି

ଖବରକାଗଜ ପିଠି,

ବିଜ୍ଞାପନ ଦାତା ମଲାଟ ଛାପନ୍ତି

ବେତାର ପଢ଼ଇ ଚିଠି ।

ଆକାଶ ଛୁଇଁବା ଗଛ ଗୁଡା ସବୁ

ମାଟିରେ ଗଲେଣି ଲୋଟି

ପଥର ଶିଳାର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ମାନେ

ପିନ୍ଧିଲେଣି ପରିପାଟି ।

ବାଟୋଇ ଭାଇଟି ସଡକ ଛକରେ

ଖରାରେ ହୁଅଇ ଠିଆ,

ସେହି ଛକେ ଆଜି ଗଛଟିଏ ନାହିଁ

ଫଳକ କାହାର ଥୁଆ ।

ଯୁଗେ ଯୁଗ ଧରି ଗଛ ମାନେସବୁ

ପୂଜା ପାଉଥିଲେ ଦିନେ,

ସେହି ଗଛ ମାନେ ଜନ ହିତ ଲାଗି

ରହିଛନ୍ତି ଆଜି ମନେ ।

ଆଜି ସେଇ ଗଛ ମାଟିରେ ମିଶୁଛି

ଖୋଲୁନି କାହାର ପାଟି

ନିରିଦୟ ଏହି ମଣିଷ କେମିତି

କୁରାଢ଼ୀରେ ଦିଏ କାଟି ।

ବଦଳିବ ଗଲାଣି ଓଡ଼ିଶାର ଛବି

ଭୋକେ ମରିଲେଣି ଜୀବ,

ଶୁଭୁନାହିଁ ଆଉ ଜନପଦ କଡେ

ଜୀବ ଜନ୍ତୁଙ୍କର ରବ ।

ଋତୁଚକ୍ର ଆଉ ପାଣିପାଗ ସବୁ

ବଦଳି ଯାଉଛି କାହିଁ,

ଆମେ ନବଦଳିଲେ ଦୁନିଆ କେମିତି

ବଦଳିବ କୁହ ଭାଇ ।