ନ୍ୟାୟ ମାଗୁଛି

ଏ ଆଖିରେ କେତେ ଆଉ

             ଲୁହ ଭରିଛି

ଆଖି ଲୁହ ଓଠ ପିଇ

           ଶୋଷ ମେଣ୍ଟୁଛି ।

ସୁଖ ବୋଲି ଯାହା ଥିଲା

       ଶୈଶବରେ ଶେଷ ହେଲା

ଯୌବନର ଜୈବ ଜ୍ୱାଳା

        ଅନଳ ଠୁଁ ବଳି ଗଲା

ତ୍ୱଚାର ତୋରଣ ତେଜ 

           ମଳି ଦିଶୁଛି

ଜରାୟୁରୁ ଜରାବେଶ

           ମୋହ ଗ୍ରାସିଛି

ଏ ଆଖିରେ କେତେ ଆଉ

             ଲୁହ ଭରିଛି ।

ମତୁଆଳ ମନ୍ଦ ମତି

        ମତ୍ତେ ହୁଡ଼ିଲା କରମ

ଅନୀତିକୁ ନୀତି କରି

       ଆପେ ମଣିଲା ଧରମ

ମାଲିକ ପଣିଆ ହୁଦା

          ବନ୍ଧା ପଡିଛି

ଅସଲ ମାଲିକ ଯିଏ

          ତୁନି ଦେଖୁଛି

ଏ ଆଖିରେ କେତେ ଆଉ

            ଲୁହ ଭରିଛି ।

ସମୟ ସୁଅରେ ପ୍ରାଣ

          ବଢ଼ିର ଶୁଖିଲା ତୃଣ

ଧନ ଜନ ଅରଜନ

        ଶେଷ ବେଳେ ଅକାରଣ

ଧର୍ମ ତରାଜୁରେ ପାପ

         ଭାରି ପଡୁଛି

ଧରମ ଦାଣ୍ଡର ଦୋଷୀ

         ନ୍ୟାୟ ମାଗୁଛି

ଏ ଆଖିରେ କେତେ ଆଉ

            ଲୁହ ଭରିଛି ।