ନୂଆ ଏକ ରୂପ

ଅଭିମାନ ସବୁ ଢ଼ାଳି ଦେଉଛି ମୁଁ

ତୁମରି ପାଦ କମଳେ,

ତୁମ ସ୍ୱରୂପରେ ରଖିଣ ମୋ ଧ୍ୟାନ

ଭକ୍ତିର ଅଞ୍ଜଳି ଢାଳେ ।

ହୋଇନପାରେ ମୁଁ ପୂଣ୍ୟ ମନ୍ଦାକିନୀ

ପବିତ୍ର ଗଙ୍ଗାର ଧାରା,

ହୋଇ ତ ପାରିବି ତୁମ ପଦ ଦାସୀ

କରୁଣାରେ ତୁମେ ଭରା ।

ହୋଇନପାରେ ମୁଁ ସଜଫୁଲଟିଏ

ଆଖିକୁ ମୋହିବା ପାଇଁ,

ଜୀବଦାନ ତୁମେ ଦେଇଛ ମନକୁ 

ସୁନ୍ଦର କରିବା ପାଇଁ ।

ବାହ୍ୟ ଆବରଣୁ କି ମିଳିବ ମୋତେ

ମନ ସୁନ୍ଦର ନଥିଲେ,

ତାହାକୁ ନିଶ୍ଚୟ କରିବି ସୁନ୍ଦର

ଥିଲା ଯାଏଁ ମହୀ ତଳେ ।

ତୁମ ବିନା ପ୍ରଭୁ ସବୁ ତ ଅସାର

ତୁମ ବିନା କେହି ନାହିଁ,

ଖରା-ଛାଇ ଏଇ ଚଲାବାଟରେ 

ଚାଲୁଛି ତୁମରି ପାଇଁ ।

ତୁମ ଶ୍ରୀପଦରେ ସମର୍ପଣ କଲି

ମୋର ପୂରା ଜୀବନକୁ,

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସ୍ନେହ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିବି

କଥା ଦେଉଛି ତୁମକୁ ।

ଯାହା ହେବ ସବୁ ମୋର କର୍ମଫଳ

କହିବାର କିଛି ନାହିଁ,

ଯେଉଁଠି ରଖିବ ଯେମିତି ରଖିବ

ରହିବି ସେମିତି ହୋଇ ।

ମାଗିବିନି କିଛି ନିଜ ପାଇଁ କେବେ

କରିବିନି ଅଭିଯୋଗ,

କରିଛି ଯେତିକି ଜୀବନରେ ମୁହିଁ

ଦଣ୍ଡନୀୟ ଅପରାଧ ।

କ୍ଷମା ମାଗିବି ନା ଦଣ୍ଡ ମୁଁ ମାଗିବି

କିଛି ବୁଝି ପାରୁନାହିଁ,

ସବୁ ତୁମ ଇଚ୍ଛା ଆହେ ମୋର ପିତା

ସବୁ ତୁମ ଦୟା ପାଇଁ ।

କରୁଛି ମିନତୀ ହେ ଜଗତପତି

ତୁମରି ଶ୍ରୀପାଦ ତଳେ,

ତୁମ ପାଇଁ ପ୍ରଭୁ ମୋ ହୃଦ-ମନ୍ଦିରେ

ପ୍ରତ୍ୟହ ପ୍ରଦୀପ ଜଳେ ।