ଶ୍ରାବଣେ ବର୍ଷା ସମୟେ

ଧାରା ଶିରାବଣ ନୟାନରୁ ଝରେ

କୋଟି ଲୁହ ର ଝରଣା

ସେ ଝରଣାଝୁରେନୀଳ ସାଗରକୁ

ମନ କିଏ ତ ବୁଝେନା ।

ନୀଳ ସାଗର ର ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ

ଯେବେ ଦେଖେ ଶିରାବଣ

ନିଜେ ସେହି ଖୋସେ ଗଭାରେ ତାହାର

ଜୁଇ ଜାଇ ମଲ୍ଲୀ ହେନା ।

ମନ ଉଲ୍ଲାସରେସମୀରଣସଂଗେ

ସ୍ୱପନେ ହୁଏ ମଗନ

ସାଗର ତ ହସେବହୁତ ଦୁର ରେ

ଝରଣା ମନ ବୁଝେନା

ବିରହ ଗୀତିକା କହୁଅଛି କାନେ

ଶୁଦ୍ଧ ସ୍ବର ର ଝଙ୍କାର ତୋଳି

କେତବେଳେ ସିଏରାଗଜର ଜର

ତାର ନୟନେ ବିଜୁଳି ଅନା ।