ନଈଠୁ ଶିଖିବା ଜଗତ ତୋଷିବା

ଝର ଝର ହୋଇ ଯାଏ ସେତ ବୋହି

 ଏ କୂଳୁ ସେ କୂଳ ଖାଇ

କୁଳୁ କୁଳୁ ସୂରେ ଗାଇଯାଏ ଗୀତ

ସବୁରି ମନକୁ ମୋହି ।

କେତେ ଗିରି ବନ ବନ୍ଧୁର ପଥ 

ଆସିଛି ସେ ଡେଇଁ ଡେଇଁ 

ଜଗତ ଜନର ତୃଷ୍ଣା ହରିବ

ନବ ଜୀବନ ତ ଦେଇ ।

ନର ପଶୁପକ୍ଷୀ କୀଟ ତରୁ ଲତା

କାମଧେନୁ ସେ ସବୁରି 

ତାହାରି ପ୍ରସାଦେ ସଭିଁଙ୍କ କାମନା

ଯାଉଅଛି ପରା ପୁରି ।

ଏକ ଲକ୍ଷ୍ୟ ତାର ସାଗରେ ମିଶିବ

ନ ମାନେ ବନ୍ଧନ ବାଧା

ନଈ ଠୁ ଶିଖିବା ଜଗତ ତୋଷିବା

ବିଭୁ ପାଦେ ଲୟ ଦେବା ।