ନୀଳପରୀ

ସରଗପୁରର ନୀଳପରୀ ତୁମେ

ନନ୍ଦନବନ ର ଶିରୀ

ପ୍ରୀତିର ମୟୁଖ ଆଖିରୁ ତୁମର

ଯାଉଥାଏ ଝରି ଝରି I

ବର୍ଷା ହୋଇ ତୁମେ ଝରକା ସେପାଖେ

ନାଚୁଥାଅ ଯେବେ ସଖୀ

ମୋ ହୃଦୟ ତଳେ ଜ୍ୱାଳାମୁଖୀ ଟିଏ

ତୁମେ କି ପାରନି ଦେଖି ?

ତୁମରି ଛନ୍ଦରେ ଛନ୍ଦାୟିତ ହୁଏ

ମୋ ମନର ପ୍ରତି କୋଣ

ହୃଦୟରେ ମୋର ବେପଥୁ ଜଗାଏ

ତୁମ ପାଉଁଜିର ସ୍ୱନ I

ସପନ ଦୋଳିରେ ଝୁଲୁଥାଏ ମନ

ତୁମକଥା ଭାବି ଭାବି

ତୁମକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ପାଇଁକି

ପାଲଟିଯାଏ ମୁଁ କବି I