ନୀଳ ସମ୍ମୋହନ

ଭଲ ପାଇବାର ନିରିହ ପଣରେ

ଦେଖେ ତୋତେ ସଖୀ ନିତି

ଫୁଲ ବଦଳରେ କଣ୍ଟା ଫୁଟାଇ ତୁ

ରକ୍ତାକ୍ତ କରୁ ମୋ ଛାତି I

ନୀଳ ନଗରୀର ନାୟିକା ତୁ ମୋର

ନୀଳ ନୀଳ ତୋର ମନ

ତୋ ହୃଦୟ ତଳ ବିଶାଳ ଆକାଶେ

ମୁଁ ଏକ ଅଲୋଡା ଜହ୍ନ I

ନୀଳ ନିରିଜନେ ନୀଳପରୀ ତୁ ଲୋ

ନୀଳ ନୟନରେ ଚାହିଁ

ମୋ ମନତଳର ସୁନୀଳ ସାଗର

ଗଭିରତା ଦେଲୁ ଛୁଇଁ I

ନୀଳ ଉପତ୍ୟକା ଘଞ୍ଚ ବନାନୀରେ

ତୋ କଥାକୁ ଭାବି ଭାବି

ତୋ ନୀଳ ମନର ସୀମାରେଖା ଡେଇଁ

ପାଲଟି ଗଲି ମୁଁ କବି I

ନୀଳ ଆକାଶର ବିଶାଳ ଛାତିରେ

ନୀଳଜହ୍ନ ଗଲେ ଉଇଁ

ତୋ ନୀଳ ଆଖିର ଚାହୀଣୀ ଲୋ ସଖୀ

ଯାଏ ମୋତେ ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ I

ନୀଳ ସରୋବର ନୀଳ ଜଳରାଶି

ନୀଳ ନୀଳ ପ୍ରୀତି ସ୍ୱନ

ନୀଳ ସପନର ନୀଳ ନାୟିକା ତୁ

ମୁଁ ନୀଳକଇଁର ମନ I

କେତେ ରାଗ ଋଷା ମାନ ଅଭିମାନ

ତା ବାଟରେ ଆସେ ଯାଏ

ତୋପାଇଁ ଲୋ ସଖୀ ନିତି ନୂଆ ଗୀତ

ନିଜେ ଲେଖେ ନିଜେ ଗାଏ I