ନିଦର ଅଗଣା

ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଗଲେ ନିଦର ଅଗଣା

   ବିଛାଇ ଦିଏ ତା ଶେଯ

ଭାରି ଅଭିମାନୀ ମୋ ପ୍ରିୟା ସୁନ୍ଦରୀ

    ଲାଗେ ଭାରି ତାକୁ ଲାଜ ll1

ଛୁଇଁ ଦେଲେ ତାକୁ ଚମକି ଉଠେ ସେ

    ଲାଜରେ ପଡେ ତରଳି

ନ ଦେଖିଲେ ଥରେ ସପନ ଆଖିରେ

   ହେଉ ଥାଏ ସିଏ ଭାଳି ll2

ଅନ୍ଧାର ରାତିକୁ ଭାରି ସେ ଡରଇ

   ଡରେ ବିଜୁଳି ଚମକ 

ସେଇ ଅନ୍ଧାରରେ ଖେଳଇ ତା ଦେହେ

   ପ୍ରୀତିର ମିଠା ପୁଲକ ll3

କଡ ଲେଉଟାଏ ଅଳସ ଦେହରେ

    ଦେହେ ଯେବେ ଥାଏ ତାତି

ସେ ତାତିରେ ସିଏ ଜଳାଏ ଦେହକୁ

    ନଥାଏ ମନେ ତା ଭିତି ll4

ସକାଳ ହେବାକୁ ଖୋଜେ ନାହିଁ ମନ

    ଖୋଜେ ବର୍ଷା ଭିଜା ରାତି

ସେହି ବରଷାରେ ମୋତେ ସେ ଭିଜାଏ

    ଅଜାଡି ପ୍ରେମ ପୀରତି ll5