ନାସ୍ତିକ

କେତେ ଆଶା ନେଇ ପୁତ୍ର ପିତା ମାତା ଜନ୍ମ ଦିଅନ୍ତି

କୂଳ ଉଜ୍ବଳ କରିବ କୂଳ ନନ୍ଦନ ବିଶ୍ୱାସ ରଖି ଥାନ୍ତି

ଯେବେ ସନ୍ତାନ ନାସ୍ତିକ ହୋଇ ଯାଏ

କାହା କଥା ଶୁଣେ ନାହିଁ ଅମାନିଆ ହୁଏ

ପିତା ମାତା ଙ୍କୁ ଅପମାନ ଦିଅଇ

ନିର୍ଦୟି ପାପୀ ସେ ସନ୍ତାନ ଅଟଇ

ସମାଜ ରେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ସମ୍ମାନ ପାଏ ନାହିଁ

ଯିଏ ନାସ୍ତିକ ସ୍ଵଭାଵର ହୋଇ ଥାଇ

ନାସ୍ତିକ ବ୍ୟକ୍ତି କାହା କଥା ମାନେ ନାହିଁ

ନିଜ ଇଚ୍ଛା ରେ କାମ ସେ କରୁଥାଇ

ନାସ୍ତିକ ବ୍ୟକ୍ତି ର ବିବେକ ବୋଲି କିଛିନାହିଁ

ଭଲ ମନ୍ଦ ସେ କିଛି ନ ଜାଣଇ

ଅନ୍ୟ କୁ ଦୁଃଖ ଦେବାକୁ ନାସ୍ତିକକୁ ଭଲ ଲାଗଇ

କିଏ କାନ୍ଦିଲେ ନିଜେ ସେ ହସୁ ଥାଇ

ନାସ୍ତିକ ବ୍ୟକ୍ତି ଅମଣିଷ ପରି ହୋଇଥାଏ

ଅନ୍ୟକୁ ଯାତନା ଦେଇ ସର୍ବସ୍ଵ ଲୁଟିନିଏ

ନିସ୍ତିକ ଲୋକ ନିଜର ପର କିଛି ବୁଝେ ନାହିଁ

 ଅଜ୍ଞାନ ମୂଢ଼ ବୋଲି ତାକୁ ଜଗତ କୁହଇ 

ନାସ୍ତିକ ଲୋକ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିବ

ଉତ୍ତମ ସଙ୍ଗ ରେ ସଦା ଦିନ କାଟୁଥିବ ।