ନାରୀ ସଶକ୍ତିକରଣ

ସଶକ୍ତିକରଣ କଥା କି କହିବି ମୁଁ ଯେ

ଲାଜ ଲାଗେ କହିବାକୁ ।

ନାରୀ ଯେ ଅବଳା ନାରୀ ଯେ ଦୂର୍ବଳା

ପୁରାଣୁ ମିଳେ ଦେଖିବାକୁ ।।

ଦ୍ରୌପଦୀଙ୍କର ବସ୍ତ୍ର ହରଣ ହେଉକି

ପୁଣି ରାମାୟଣ କଥା ।

ସୀତା ଚୋରି ହେଉ ଅବା ପୁଣି

ଅଗ୍ନୀ ପରୀକ୍ଷାର ବ୍ୟଥା ।।

ବାଲ୍ୟ ବିବାହର କଥା ହେଉ ପୁଣି

ହେଉ ସତୀ ଦାହ ପ୍ରଥା ।

ଯୌତୁକ ନିର୍ଯାତନା କଥା ହେଉ ଅବା

ସେ ନାରୀ ଶିକ୍ଷାର କଥା ।।

ଝିଅ ବୋଲି କେବେ ଗର୍ଭୁ ନଷ୍ଟ ହୁଏ

ଦୁନିଆ ଦେଖିବା ଆଗରୁ ।

ବଳାତ୍କାର ହୋଇ କେବେ ପୁଣି ମରେ

ସଂସାର ଗଢ଼ିବା ପୂର୍ବରୁ ।।

ମୁଁ ମାନୁଛି ନାରୀ ଲୁଚୁ ନାହିଁ ଆଜି

ଆଉ ଓଢଣା ଫାଙ୍କରେ ।

କାନ୍ଧରେ କାନ୍ଧ ମିଳାଇ ଚାଲୁଛି

ଆଜିସେ ପୁରୁଷ ସାଥିରେ ।।

କେବେ ସେ ଆକାଶେ ଉଡୁଛି ପୁଣି

କେବେ ବୁଡେ ସାଗରରେ ।

ହେଲେ ନିର୍ଭୟେ କଣ ଏକା ସୁରକ୍ଷିତ ସେ

ନିର୍ଜନ ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ ।।

ମୁଁ ଜାଣେ ନାରୀ ଆଉ ଅଶିକ୍ଷିତ ନାହିଁ

ସେ ବି ଶିକ୍ଷିତ ହେଲାଣି ।

ହେଲେ କଣ ନିର୍ଭୟେ କେବେ ସେ

କର୍ମ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ଗଲାଣି ।।

ଯେବେ ନ ମରିବ ନାରୀ ଯୌତୁକ ପାଇଁ

ପୁଣି ବଳାତ୍କାର ହୋଇ ।

ନାରୀ ସଶକ୍ତିକରଣ ହୋଇଛି ଭାରତେ

ସେବେ ତ ଜାଣିବି ମୁହିଁ ।।

ମୁଁ ଜାଣେ ନାରୀ ସେନାରେ ଲଢ଼ୁଛି

ଦେଶର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ।

ଯେବେ ସେ ଲଢିବ ନିଜ ଅଧିକାର ପାଇଁ

ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେବ ଯାଇ ।।