ମୟୂର

ଗଗନରେ କଳା ମେଘ

ହେଲେ ଦୃଶ୍ୟମାନ,

କଳାପକୁ ଟେକି ଗାଏ

ସୁମଧୁର ଗାନ।

ନର୍ତ୍ତକୀର ଛନ୍ଦେ ଦୁଇ

ପାଦ ଛନଛନ,

ନୃତ୍ୟ ରଚେ ଏ ଭୁବନେ

କାର୍ତ୍ତିକ ବାହନ।

ଚୂଳରେ ତା' ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ

ଢାଳି ଥାଏ ରଙ୍ଗ,

ଯୌବନର ଜୁଆରରେ

ଉଛୁଳେ ତା ଅଙ୍ଗ।

ତପସ୍ୱୀ ଭାଙ୍ଗିବ ଧ୍ୟାନ

ଦେଖି ତାର ଢଙ୍ଗ,

ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ସେ ଯେ

ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ବିହଙ୍ଗ।