ମୁଠାଏ ଭାତ

ଶୈଶବ ଧୂଳି ଖେଳ ସାରି

କୈଶୋରେ ପ୍ରବେଶ କରିଲି ||

ସଂସାର ଜଞ୍ଜାଳ ବିଷମ

ଭୋଗନ୍ତି ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ ||

ଅକାଳେ କରୋନା ବେମାରୀ

ସାଜିଲା ଆମର ଭଗାରୀ ||

ପିତା ମୋ ଦିନ ମଜୁରିଆ

ପାଇଟି କରନ୍ତି ମୋ ମାଆ ||

ପିତାମାତାଙ୍କ ରୋଜଗାର

ଯୋଗାଏ ମୁଠାଏ ଆହାର ||

ତାହାପରେ ମୋ ପାଠ ପଢା

ବୋଝପରେ ନଳିତା ବିଡା ||

ଚାଇନା ଦେଶରୁ ବାହାରି

କରୋନା ନାମେ ମହାମାରୀ ||

ସାରା ବିଶ୍ବକୁ କଲା ଗ୍ରାସ 

ଛଡାଇ ନେଲା ମୁଖୁ ହସ ||

ଢୋକେ ପିଇ ଦଣ୍ଡେ ଜୀଇଁବା

ସ୍ବଭାବେ  ଦୁଃସାଧ୍ୟ ବଞ୍ଚିବା||

 ଆମ ଅବସ୍ଥା ବି ସେମନ୍ତ

ମିଳେନି ମୁଖେ ମୁଠେ ଭାତ ||

ଲକ୍ଡାଉନ ଓ ସଟ୍ଡାଉନ

ବୃଦ୍ଧି କଲା ଆମ କଷଣ ||

ସକଳେ ଗୃହେ ଅନ୍ତତରୀଣ

କରୋନା ପ୍ରକୋପ ଦେଖିଣ ||

କଳ କାରଖାନାରେ ତାଲା

ଶ୍ରମିକ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ବଢିଲା ||

ଘରେ ବନ୍ଦୀ ହୋଇ  ରହିଲେ 

କେ ଦେବ ମୁଠେ ଭାତ ଭଲେ ||

ଘରୁ ପଦାକୁ ବାହାରିଲେ

କରୋନା ସଂକ୍ରମଣ ଭାଲେ||

ମୂଷିକ ଶାବକ ଯେସନ

ହୋଇଲା ମଣିଷ ଜୀବନ ||

ଗୃହେ ନିଜକୁ ବନ୍ଦୀକରି

ରଖିଲା କରୋନାକୁ ଡରି ||

କରୋନା ଭୂତାଣୁ ବିଷମ

ମଣିଷ ଜୀବନ ହାରାମ   ||

ମୁଠାଏ ଭାତର ଯୋଗାଡ

ଛଡାଏ କରୋନାର ମାଡ ||

ଭିତରେ ପେଟର ଯନ୍ତ୍ରଣା

ବାହାରେ ଛକିଛି କରୋନା ||

କାହାରି ପାଶେ  ଯିବା ମନା

ଗଲେ ତ ହୋଇବ କରୋନା ||

ସଭିଏଁ କରନ୍ତି ଦୂର ଦୂର

ଭାବି ବାହକ କରୋନାର ||

ଭୋକରେ ଭିକ ମାଗି ଗଲି

ମୁଠାଏ ଭାତ ମିଳୁ ବୋଲି ||

କରୋନା ବାହକ ଭାବିଣ

ବସିଲେ କବାଟ କିଳିଣ ||

ପିତା ମୋ ଟ୍ରଲି ଟାଣି ଗଲେ

କରୋନା ସଂକ୍ରମିତ ହେଲେ ||

କୋଭିଡ ଡାକ୍ତରଖାନାରେ

ରହିଲେ ସିଏ ଚିକିତ୍ସାରେ ||

ଆମେ ରହିଲୁ ସଙ୍ଗରୋଧେ

ପେଟର ଚିନ୍ତା ଭାରି ବାଧେ ||

ମୁଠାଏ ଭାତର ଯୋଗାଣ

ଅଭାବେ ଅଶେଷ କଷଣ ||

ଜୀବନ ପାଇଁ ମୋ ସଂଗ୍ରାମ

ଚାଲିବ ଜୀବନ ତମାମ ||

ପେଟକୁ ମୁଠାଏ ଭାତର

ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦୂରୁହ ବ୍ୟାପାର ||

ପାଠରେ ଡୋରି ବନ୍ଧା ହେଲା

ଜୀବନଟା ବାକି  ରହିଲା ||