ମୁଁ କବିତା

        

       ମୁଁ କବିତା 

   କେତେ ଯେ ହୃଦୟର କଥା 

     ସତ୍ୟ ହେଉ, କଳି ହେଉ 

       ଯୁଗ ଯୁଗର ଗାଥା .....

     ଅଂଗେ ଅଂଗେ ଗରମ ଲହୁ,

      ଉଷୁମ ଲୁହର ବ୍ୟଥା .....

           ମୁଁ କବିତା.....

    ନଦୀର କଲ୍ଳୋଳ, 

         ସମୁଦ୍ରର ଗମ୍ଭୀରତା 

    ପକ୍ଷୀର କଳରବ , 

        ପକୃତିର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତା 

          ମୁଁ କବିତା .....

         

  କେତେ ଚରିତ୍ର, କେତେ ବୀରତା 

        ମାନବତା ଆଉ  ଅମାନବିକତା 

     ହତ୍ୟା, ବର୍ବରତା .....

         ମୁଁ କବିତା .....

     କେତେ ମାନ ଅପମାନ ,

             ମନର ଅଭିମାନ,

       ଜୀବନର ତିକ୍ତତା ....

           ପ୍ରୀତିର ଉପହାର 

       ପ୍ରେମର ପୂଜା ଫୁଲ 

    କେବେ ହୁଏ ପ୍ରତାରିତା .....

        ମୁଁ ଯେ କବିତା .......।