ସଙ୍କଟ ମୋଚନ ବିପଦ ହରଣ

ସଙ୍କଟ ମୋଚନ ବିପଦ ହରଣ 

      ପାଦରେ ତୁମ ଶରଣ 

ଅଞ୍ଜନା ଜୀବନ କେଶରୀ ନନ୍ଦନ

        ଜୟ ପ୍ରଭୁ ହନୁମାନ ।

ଶରଣ ରକ୍ଷଣ ଗରବ ଗଞ୍ଜନ 

        ଆର୍ତ୍ତତ୍ରାଣ ରକ୍ଷାକାରୀ 

ବିଘ୍ନ ବିନାଶନ ପବନ ନନ୍ଦନ

      ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଗଦାଧାରୀ ।

ତୁମେ ତ ଯାହାକୁ ହୁଅତ ସହାୟ

ତିନି ଭୁବନରେ ତାର କିବା ଭୟ 

      ପ୍ରତିଜ୍ଞା ତୁମର ଟାଣ ।

ଜୟ ପ୍ରଭୁ ହନୁମାନ । 

ଜୟ ଜୟ ହନୁମାନ 

ଜନ୍ମ ହେଉ ହେଉ ଭୋକ ତ ଲାଗିଲା

      ଖାଇବାକୁ ଯେବେ ମାଗିଲ 

ଉଇଁ ଆସୁଥିଲେ ସୁରୁଯ ଦେବତା 

      ଗିଳିବାକୁ ଧରି ନେଲ ।

ଇନ୍ଦ୍ର ବଜ୍ରରେ ଚେତା ଶୂନ୍ୟ ହେଲ

       ପବନ ତ ଥମିଗଲା 

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ଉଦ୍ଧାର ନିମନ୍ତେ 

     ଶରୀର ତ ବଢ୍ର ହେଲା ।

ରାମଙ୍କର ବଡ ଭକ୍ତ ତ ହୋଇଲ 

ଲାଙ୍ଗୁଡ ନିଆଁରେ ଲଙ୍କା ପୋଡି ଦେଲ

      କାନ୍ଧେ ଧରି ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ।

    ପ୍ରଭୁ କରିଥିଲ ଘୋର ରଣ ।

    ଜୟ ପ୍ରଭୁ ହନୁମାନ ।

ରାକ୍ଷାସକୁ ମାରି ଗନ୍ଧ ମାର୍ଦ୍ଦନଙ୍କୁ  

        ବାମ କରେ ଧରି ଆସିଲ

ମହିରାବଣଙ୍କୁ ପାତାଳରେ ମାରି

        ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣଙ୍କୁ ଆଣିଲ ।

 ମାତା ଅଞ୍ଜନାଙ୍କ ସମ୍ମାନର ପାଇଁ 

     ଲାଙ୍ଗୁଡରେ ଘର ତୋଳିଲ

ରାମଙ୍କ ସହିତ ଘୋର ରଣ କରି 

      ଛାତି ତୁମ ଚିରି ଦେଲ ।

ଭୀମର ଗର୍ବକୁ ଖର୍ବ କରି ଦେଲ

ଅର୍ଜୁନ ସେତୁକୁ ଦୋହଲାଇ ଦେଲ 

      ଗରବ କଲ ଗଞ୍ଜନ ।

  ପ୍ରଭୁ ରଖ ଭକତର ମାନ ।

  ଜୟ ଜୟ ହନୁମାନ ।