STORYMIRROR

Manorama Mohanty

Tragedy

3  

Manorama Mohanty

Tragedy

ମୁଁ ଝିଅଟେ ବୋଲି

ମୁଁ ଝିଅଟେ ବୋଲି

1 min
205


ନିଜ କୁ ପଚାରେ ନିଜ ପରିଚୟ

  ମୁଁ କିଏ ମୋତେ କୁହ

କିଏ କହେ ମୁଁ ଅବଳା ଦୁର୍ବଳା

   କିଏ କହେ ଗୋଟେ ଝିଅ |


ମା'ର ଗର୍ଭରେ ଭୃଣଟିଏ ହୋଇ

   ଯେବେ ମୁଁ ସଞ୍ଚରୁ ଥିଲି

କେବେ ମୁଁ ଆସିବି ମରତ ମାଟିକୁ

  ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି |.


ଯେଉଁଦିନ ମୁଁ ଭୂଇଁକୁ ଆବୋଡି

   କୁଆଁ କୁଆଁ ଦେଲି ରଡି

ସଭିଏଁ କହିଲେ ଏ ଘରକୁ ଏବେ

  ବିପଦ ଆସିଲା ମାଡି |


ମୋ ଜନ୍ମଠିକଣା ଖୋଜିବି କାହିଁକି

   ମୁଁ ଯେ ନିର୍ମୁଳି ଲଟା

କେତେବେଳେ କା'ର ଭାଗ୍ୟାକାଶରେ

  ନେଇଆସେ ଘନଘଟା |


କନ୍ୟାଶିଶୁଟେ ମୁଁ ମୋ କଅଁଳ ହସରେ

  ମୁକ୍ତା ପଡୁଥିଲା ଝରି.

ଝିଅବୋଲି ମୋତେ ନଥିଲା ଆଦର

  ମୁଁ ଥିଲି ଅଶୁଭ କାଳି |


ବଡ଼ ହୋଇଗଲି କୁଆଁରୀ ବାଳିକା 

  କହିଲା ଏହି ଦୁନିଆଁ 

କଳଙ୍କିତ କଲା ଏ କ୍ରୁର ସମୟ 

   ନାଆଁ ରେ ଲାଗିଲା ନିଆଁ |


ଯୁବା ଯଉବନ କାଉଁରୀ ପରଶେ 

   ହୋଇଲି ମୁଁ ଦିଗହଜା

ନୀରିହା ରମଣୀ ଭାବି ଏ ସମାଜ

   ଉଠାଇଲା ତା'ର ମଜା |


ଦୁହିତା ସିନା ମୁଁ ଦୁଇ କୁଳହିତା

   ହୋଇ ତ ପାରିଲି ନାହିଁ

ଝିଅ ଜନମଟା ଅତି ଦୁର୍ବିସହ

   ଏ କଥା ବୁଝୁଛି ମୁହିଁ |


ବଣ ପୋଡ଼ିଗଲେ ହଜାରେ ଜାଣନ୍ତି

   ଏ କଥା କିଏ ନ ଜାଣେ

ମନ ପୋଡିଗଲେ କିଏ ବା ଜାଣିବ

    ଜାଣିବାଲୋକ ମୁଁ ଜଣେ |


   ବ୍ୟଭିଚାରିଣୀର ଆଖ୍ୟା ମୁଁ ପାଇଲି 

   ଅଲୋଡ଼ା ଅଖୋଜା ହେଲି

ଅନୁତାପ ନିଆଁ ଏ ଦଗ୍ଧପ୍ରାଣ ରେ

   ହୁତୁ ହୁତୁ ଜାଳି ଦେଲି |


ବାସିଫୁଲ ପରି ମଉଳି ଗଲି ମୁଁ

   ମରଣ ପାରିନି ଜିତି

ଝିଅଟିଏ ବୋଲି ତୁଚ୍ଛାଟା'ରେ ଖାଲି

   ଇଜ୍ଜତ ହୋଇଲା ଇତି |


ଏଥର କରିବି ଆତ୍ମ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ

   ଗୁଣିଗୁଣେ ହେବି ଗଣା

ବ୍ୟର୍ଥ ଜୀବନ ମୋ ଭାବିବିନି କେବେ

   ହେବିନାହିଁ ପଥବଣା |



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Tragedy