ମୁଁ ଦୋଷୀ

ସୁସ୍ଥ ଶରୀର ସୁସ୍ଥ ମସ୍ତିଷ୍କ ସୁସ୍ଥ ମନରେ ନାହିଁ ଆଉ ସୁଖ

ବୟସ ଅନୁପାତେ ପରିବାରକୁ ଦେଇପାରୁନି ଆନନ୍ଦ ଖୁସି ।

ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇ ଜୀବନ ବିତୁଛି ଅନ୍ଧକାରର ଉଜ୍ଜ୍ବଳତାରେ

କାହିଁକି କେଜାଣି ଦିନ ଲାଗେ କଞ୍ଚା ଓ ରାତି ଲାଗେ ବାସି ।

ଶାନ୍ତି ସନ୍ଧାନରେ ଅଶାନ୍ତ ହୃଦୟ ନିଜପାଇଁ ନିଜେ ହିଁ ନିର୍ଦୟ

ମୋ' ଅନ୍ତର ଲୁହ ପାଇଁ କାଠଗଡାରେ ମୁଁ ହିଁ ବୋଧେ ଦୋଷୀ ।

ଅଭିମାନ, ତ୍ୟାଗ ସ୍ପଷ୍ଟ ନ ଦିଶିଲେ ଜୀବନ ଲାଗେ ରସହୀନ

କିଛି କୋମଳ କିଛି ଦୁର୍ବଳ କିଛି ଶକ୍ତିଶାଳୀ କିଛି ମୁଁ ସାହସୀ ।

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାର ପଥେ ଖରା ଅବା ଆସୁ ଛାଇ, ପାଦକୁ ପ୍ରଶ୍ନ

ପାଦ କହୁଥାଏ ତୋ' ଜୀବନ ପାଇଁ ତୁ ଦାୟୀ, ତୁ ହିଁ ଦୋଷୀ ।

ମନକୁ ତୋର ତୁ ମାରୁଛୁ ଇଛାକୁ ଆଘାତ କରୁଛୁ ବାରବାର

ନିଜେ ତୁ ବିଚାରକ ତୋର ଦେଇପାରୁ ରାଜକ୍ଷମା ଅବା ଫାଶୀ।