ମୁଁ ବହି

ପଡି ରହିଅଛି ମୁଦିତ ଅବସ୍ତେ

ଜଗତର ହିତ ପାଇଁ

ଆବରଣ କରଛି ଦେହକୁ ମୋହର

ରୋମାଞ୍ଚିତ ଛବି ଦେଇ l

ଦେହରେ ଧରିଛି ଅନେକ ପୃଷ୍ଠାକୁ

କେତେ ଯେ ଶବ୍ଦ କୁ ନେଇ

ସବୁ ଭାଷାକୁ ମୁଁ ସ୍ୱାଧୀନ କରିଛି

ସମାଜର ଶିକ୍ଷା ପାଇଁ l

ବନ୍ଦୀ ହୋଇଅଛି କାରାଗାର ମଧ୍ୟେ

ଜଗତର ହିତ ପାଇଁ

କେଉଁଠି ମୁଁ ମୁକ୍ତ.....

କେଉଁଠି ବନ୍ଦିତ......

ପାଠକର ମନ ନେଇ l

ସର୍ବତ୍ର ମୋହର ଆଦର ରହିଛି

ଉନ୍ନତିର ପଥ ପାଇଁ l

କେତେ ଯେ....ଅବୁଝା ପୃଷ୍ଠା

କେତେ ଯେ.... କାହାଣୀ

ଲୁଚି ରହିଛି ମୋ ରଙ୍ଗୀନ ମଲାଟ ତଳେ l

କେବେ ମୁଁ ଷ୍ଟଲେ

ତ କେବେ ପାନ୍ଥଶାଳା ମଧ୍ୟେ

ଅନାଇ ରହିଛି........

କେହିତ ଆସିବ

ମତେ ସେ ନିଜର କରିବ

ପୃଷ୍ଠା ଗୁଡିକୁ ଉନ୍ମୋଚିତ କରି

ପୁଣି କେତେ ଯେ.......

କାନ୍ଦିବ ହସିବ l

ମତେ ଯେ ଆଦର କରିବ

ସେହିଁ ବନ୍ଧୁର ପଥ ଲଙ୍ଘିବ l