ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି

ତୁମ ନୀଳ ଆଖି ଲାଗେ ମୋତେ ପାଖା ପାଖି

ମନ କହୁନି ଆତ୍ମାର କହୁଛି ତମେ ହିଁ ସଖୀ

ରହି ଆସିଛି ଏ ଗଛ ଲତା ତରୁ ଆଦି ସାକ୍ଷୀ

କଥା ନାହିଁ ଆଉ ଅନେକ ଦୂରରେ ବାକି ।

ଭାବୁଛି ନୁହଁ ଏହା କହୁଛି ତୁମେ ମୋର

ସତ କି ନୁହଁ କହି ପାରୁନି ଏହି ଅକ୍ଷର

ଆତ୍ମା ସୁଦ୍ଧି ମନ ଓ ବୁଦ୍ଧି ଏ ଗାର ହୃଦୟର

ବିଶ୍ୱାସ ରହିଛି ହାତରେ କରି ନେବ ନିଜର ।

ବନ୍ଧୁ ଓ ବନ୍ଧୁତାର ଅଭେଦ୍ୟ କୋଟି ନିମନ୍ତ୍ରଣ

ମିଳନ ସ୍ନେହର ଭଲ ପାଇବା ରହିବ ଚିରଋଣ 

ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତା ନୁହଁଇ ଏହି ବିଧିର ବିଧାନ

ସ୍ଵର୍ଗ ନୁହଁ ଧରା ପୃଷ୍ଟାର ଏହି ଅନେକପ୍ରେରଣ ।