ମୋ ସଞ୍ଜ ସକାଳ

ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଗଲେ ରାତି ମାଡିଆସେ

ସକାଳରେ ଦିନ ହୁଏ

ମୋ ସଞ୍ଜ ସକାଳ ଅବା ଦିନରାତି

କେବେ ଆସେ ପୁଣି ଯାଏ

ବୁଝି ମୁଁ ପାରେନା ଏ ତୋର ସର୍ଜନା

ସତେ କି ପ୍ରହେଜିକା ଇୟେ |

ସେଇ ତୋ ମାୟାରେ ହୋଇ ମୁଁ ବାୟାରେ

ଜଂଜାଳ ଜାଲରେ ପଡି

ନୀରବି ଯାଇଛି ନିଃଶ୍ୱାସ ମୋର

ବିକଳେ ଛା ଡୁଛି ରଡି

ନୟନୁ ଶୁଖୁନି ଲୋତକ ଯେଣୁ

ତୋରେ ବିଶ୍ୱାସ ତୁଟିଯାଏ ।

ସବୁ ବଡ ବଡ ଆଦରି ନେଇଛୁ

ବଡ଼ ଦେଉଳରେ ଥାଇ

ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ଭାଇ ଭଗ୍ନୀ ଘେନି

ଷାଠିଏ ପଉଟି ଖାଇ

ମୋ ଭାଗ୍ୟ ଆଜି ଭୋଗୁଚି ସତେ

ଭାସୁଛି ଦୁଃଖ ର ସୁଏ |

ଚାଲି ଚାଲି ଏବେ ପଡିଲିଣି ଥକି

ପାଦ ପଦ୍ମେ ଦିଅ ସ୍ଥାନ

କେ ନୁହେଁ କାହାର ମିଛ ଏ ସଂସାର

ତୋର ନାମେ ସରେ ଦିନ

ଏତିକି କରୁଣା କର ହେ ଠାକୁର

ସ୍ୱର୍ଗ ଦ୍ୱାରେ ଚାଲି ଯାଏ |